Briefje #106: Grof volk

Ja ja, die lui van de Zaanse Hoeve, da's pas grof volk. Dat was 1x, maar nooit meer. Ze bedonderen je waar je bij staat.

Briefje #105: Duitse glimlach

Het imago van onze oosterburen is niet best. Kuilengravende, ongemanierde en luidruchtige lomperikken zijn het. Wie de Duitser iets beter kent, weet dat er weinig klopt van dit beeld. Maar ja, hoe kom je van een slecht imago af? Deze boodschapper gaat er gelukkig niet onder gebukt. Ze schrijft haar boodschappen gewoon in het Duits, en scheurt een glimlach in het briefje. Ze weet wel beter. Ze is ook in Salou geweest.

Briefje #104: Conferentiecentrum

'Ontmoeten, ontwikkelen en ontspannen.' Ja ja ja, als dat eens zou kunnen. De boog is altijd gespannen, weet je, altijd ben ik druk druk druk. Alles moet altijd 'even tussendoor', ook de boodschappen. Waarmee ik dan zo druk ben? Ja hallo, met conferenties natuurlijk. Joh, ik hop van het ene naar het andere conferentiecentrum. Van de ene heidag naar de volgende bezinningslunch. Hartstikke belangrijk. Zeggen ze. Maar weet je, ik zou wel eens écht willen ontmoeten, tijd hebben om te ontwikkelen. En eens flink ontspannen... Jaaaaaaah.

Briefje #103: Relax

Relativering is het toverwoord voor deze boodschapper. Gewoon niet alles even serieus nemen. Chill. Relax. Het leven is niet zo zwaar. Als je van brood broodjes maakt, van chocomel chocomeltjes en van sinas sinasjes, ziet het leven er een stuk vriendelijker uit. Lekkere bio-producten erbij (aardappels en wortels) en het leven lacht je zelfs toe. En het vlees ga ik pas uitzoeken in de winkel (karbonades misschien?). Relax, man.

Briefje #102: Promotie

Het moet een behoorlijk saaie promotie zijn geweest, over Dynamic neural representations of human visuomotor space. Dat klinkt ook erg ingewikkeld, maar het gaat er simpelweg om 'welke coördinaten onze hersenen uitkiezen om de positie van een voorwerp ten opzichte van ons lichaam uit te drukken op de mentale kaart'. Stans oma wilde er per se bij zijn. Haar kleinzoon krijgt een belangrijke titel van de universiteit, vertelde ze trots tegen de vrouwen van de borduurclub. Maar ze kon de verdediging van zijn proefschrift niet volgen- precies zoals Stan had voorspeld. Heel onopvallend, zodat niemand het door had, krabbelde ze haar boodschappen achterop de uitnodiging. Ze zou een lekkere taart voor hem bakken. Met een pakje appelsap of diksap, mag hij kiezen. Net zoals vroeger, toen hij nog klein was. En zij nog niet incontinent.

Briefje #101: Charmeur

Mannen. Dit lijkt misschien een stoere bouwmaat, een klusser. Hij eet rauw vlees (rosbief), doet niet al te ingewikkeld over eten (menuutje) en drinkt bier (blikjes Heineken). Maar tussen de regels lees je: hij is een duvel(tje) uit een doosje. Spreekt eerst af met Monique, maar als de kans zich voordoet, geeft hij de voorkeur aan Inge. Wel een bloemetje meenemen, want hij heeft nog iets goed te maken. Niet vergeten: auto wassen. En afbakbroodjes in huis halen voor als ze blijft slapen. De charmeur.

Briefje #100: Nu jij

Honderd briefjes verzameld en geanalyseerd, wie had dat gedacht? Om dat te vieren neem ik maar eens een dagje vrij. Jullie zijn aan de beurt! Dus zeg het maar: wie zie jij achter dit briefje?

Een paar analysetips (bestel het boek voor de volledige handleiding):

• Kijk naar opvallende woorden, die je zelf niet snel gebruikt. Waarom vallen die op?
• Associeer met deze woorden. Waar doen ze je aan denken?
• Sluit je ogen en zie de schrijver van het briefje voor je. Is het een man of vrouw? Oud of jong? Etc.
• Schrijf je analyse in de reactiemogelijkheid van dit briefje.

Succes!

Briefje #099: Anti-climax

Blue band. Ja, dat is een goede start. Kaas met 40% minder vet. Mwoah. Eieren. Kan. Dan even door vier zure appels heen bijten. Toilet schoonmaken, keuken poetsen. Maar dan wordt het goed. Witte wijn. Met mosselen en kruiden. Jammie. Anti-climax: vier blikjes plus water, kamillethee en koffiemelk. Jammer. Dat komt niet meer goed. We gaan door met het kattenvoer (blikje Bo) en wasverzachter van Kruidvat. De finale van passievruchte verzacht de pijn nauwelijks.

Briefje #098: Wolfskleren

Diervriendelijk type. Ik denk kinderboerderij, met (WC) eend, pasgeboren lammetje (springfresh) en geit(enkaas). Bioké klinkt ook al zo oké. Maar is het dat wel? Deze boodschapper is minder geitenwollensok dan het lijkt, veel minder puur. Want na salade, yoghurt en veel bananen komen alle A-merken: Vifit aardbei (kleine drinkyoghurt, voor de niet-kenner), Activia framboos, Red bull, Rivella en Yakult. Producten die inspelen op je gevoel. En allemaal pretenderen goed voor je te zijn, natuurlijk. Maar is dat wel zo? Mmmmh. Ik denk wolf in schaapskleren.

Briefje #097: Connaisseur

Cassis met witte wijn is erg lekker, wist u dat? Als ik zin heb in aardbeien gooi ik er ook wel eens een scheutje Carvan Sevitam (zoet spul) bij. Heerlijk. Lekker voor de hongerklap om vier uur ’s middags zijn de opkikkertjes rund (ik vermoed dat ze de hartige tussendoortjes van Maggi bedoelt). En ik smul van rauwe ham bij het ontbijt. Krantje erbij (welke zou dat zijn?). Klaar. Een connaisseur.

Briefje #096: Journalisten

Ja ja, leer mij de journalisten kennen. Altijd snoepen. Altijd drop op het bureau, of snoep in het laatje. Roken vaak veel. En drinken koffie, veel koffie. Paupers zijn het ook. Luxe lunches nemen ze niet aan. Om de schijn van steekpenningen te vermijden. Ze eten ook niet met de vijand, stel je voor dat ze die aardig gaan vinden. Nee, zij eten hun zelfgesmeerde bammetjes wel op achter het bureau. Ze hebben het überhaupt veel te druk om uitgebreid te pauzeren. Doortikken, dat verhaal moet af!

Denk aan je hart, journalistje.

Briefje #095: Que?

Arme Han, de ontvanger van dit briefje. Hij begreep het amper. Ik snap dat wel. Want wat is de boodschap nou eigenlijk? 'Geen wijn vandaag, Han. Zet liever die plant bij het fornuis.' Que? Wat schrijf je nou? Heb je zelf te veel gedronken misschien? *gooit potlood weg en pakt een pen* 'Nee Han, fix jij nu maar die speakertjes bij de computer. Je weet wel, dat "printertje". Nee? Geen idee waar ik het over heb? Nou ja, dan doen we eerst koffie. 10 uur koffietijd, weet je. Duik ik daarna nog even onder de dekens.'

Arme Han.

Briefje #094: Etcetera

Op een boodschappenbriefje zet je alles wat je nodig hebt. Toch?! Niet deze boodschapper. Hij begint heel specifiek: 350 gr kipfilet, 150 ml yoghurt (tot op de milliliter nauwkeurig, waar koop je dat?) en de paprika moet rood zijn. Of ik meer dan één appel koop, hangt af van mijn bui. En voordat ik koffie zet, moet ik de koffiefilters! niet vergeten. Prik mag ook dubbelfris zijn, of ik neem het allebei. Etc. Etc? Wat is dat voor boodschap? Dat vind ik net zo onbestemd als de enz, enz, enz van koningin Beatrix. Lachwekkend. Maar heel onterecht.

Briefje #093: Verknipt

Dit briefje is ingestuurd door Hendrik-Jan, die er zo het zijne van denkt. Ik zie iemand die zelden aan één woord genoeg heeft. Brood kan niet zonder beleg, koffie niet zonder melk en houdbare, dat moet toch wel melk zijn. Vicks hoort bij siroop en Soda bij water. Soms staat deel 2 tussen haakjes: Fris is (sap) en boutjes (kip). Wacht eens even, zijn er andere boutjes dan kippenboutjes? Ja natuurlijk, want je hebt ook de boutjes van de moertjes. Maar het is toch wel overduidelijk dat we het daar niet over hebben. Dit is een supermarktboodschappenbriefje! Beetje verknipt, deze boodschapper. Net zoals het briefje.



Briefje #092: Kruidvat

'Jee schat, doe niet zo moeilijk. Wat is nou je probleem? Ik vraag je toch niet om tampons te halen ofzo? Of condooms? Alleen om even voor mij langs de Kruidvat te rijden voor wat onschuldige dingen: transparante nagellak, haarlak, foam, gel. Zo moeilijk is dat toch niet? Nou ja, laat maar dan. Ik haal het zelf wel weer.' Kras. Kras.

Stilte.

'Robijn Wit. Lukt dat wel?'

Briefje #091: Bier na wijn

Wijn na bier geeft plezier, bier na wijn geeft venijn. Hoe zit het ook alweer? Wetenschappelijk schijnt er geen snars van dit gezegde te kloppen, dus: zuipen maar, gewoon door elkaar. Maar de andere uitleg van dit gezegde is een stuk interessanter:

'Vroeger was er een groot prijsverschil tussen bier en wijn. Dronk men wijn dan had men goede zaken gedaan, deed men slechte zaken dan dronk men bier. Dus de uitleg voor het gezegde is: beter goede zaken doen dan slechte zaken…'

Deze boodschapper heeft ze dus nog niet helemaal goed op een rijtje. In het meest optimistische scenario, en daar moet je toch altijd van uit gaan, is het als volgt: bier (bikkelen), rosébier (transitiefase), wijn (profiteren), toetje (binnenlopen). Proost!

Briefje #090: Pubermeisje

Dagdromen. Totaal van slag zijn om niets. Stoer mee willen doen op het schoolplein. 's Avonds stiekem naar bed met een knuffelbeer. Verliefd zijn op de mooiste jongen van de klas. Vlak voor het klassefeest een gigantische pukkel op je neus. Je gezicht dan maar drie keer per dag poetsen met gezichtsdoekjes. Waarom zit het haar van die andere meiden altijd goed? Haarlak moet je hebben. Meteen maar drie spuitbussen, die groene voor extra volume. Alle vriendinnetjes zijn ook veel slanker. Je besluit niet meer te lunchen. Bammetjes van mama verdwijnen in de vuilnisbak. Eén sultana eet je op school, meer niet.

Meisje. Maak je niet druk. Je komt er wel...

Briefje #089: Joggert

Je hoeft geen tienen te halen voor Nederlands om ergens kampioen in te zijn. Fouten maken mag. Het belangrijkste is dat je ervan leert. Neem dit briefje. Die kleine kreeftachtigen. Je spreekt het misschien wel uit als ganalen, maar er moet toch echt een -r tussen. Dat realiseert deze man zich op tijd en hij verbetert zichzelf. Hij durft zijn fouten toe te geven en streeft naar perfectie, ook als het er eigenlijk niet toe doet. Daarom zal deze joggert ooit twee keer champion worden. Nederlands Joggingkampioen!

Briefje #088: Zak in pak

Hanos. Ja, dan leer je groot te denken. Als horecamens. Maar ja, horecamensen zijn ook niet over één kam te scheren. Als ik dit briefje moet geloven ben je óf een muts (doos) óf een eikel (zak) óf een yup type jasje, dasje (pak). De boodschappen geven helaas weinig aanknopingspunten, die zijn al net zo veelzijdig. Mutsen/dozen zijn vaak theeleuten, 'pakken' drinken bakken koffie en de vier-uur-cup-a-soup-managers zijn zakkenvullers. Het kan alle kanten op met dit briefje, maar gezien de hoeveelheden neig ik naar een zak in pak.

Briefje #087: Van jou, van mij

♫ Cd van jou, cd van mij. Cd van ons allebei. Maar gekregen van m'n moeder. Van mijn moeder dus van mij. ♫ Dat zingen Acda & De Munnik. Lees de songtekst eens goed, het nummer is eng toepasselijk op dit stel. Ze hadden het goed voor elkaar, deden samen leuke dingen, respecteerden elkaars tekortkomingen. En toen kwam Het Kind. Opeens moesten ze aan de Pampers, potjes groente, dikke soepstengels en billendoekjes. Weg romantiek. Welkom irritaties en frustraties. Hun levens scheiden zich waar ze bij zijn. Ze zouden liedjesschrijvers moeten worden. ♫ Kaas voor mij + jou. Vis voor mij, vlees voor jou. Iets lekkers voor mijn ouders. Dus van mij. ♫

Briefje #086: Sinaasappellemoes

Net overeind gekrabbeld na de grote geloofsval van briefje #085? Deze boodschapper maakt er gewoon moes van: sinaasappellemoes (magnifiek woord!). Zo praktisch gaat deze persoon door het leven. Gebruikt een kwart-printje als boodschappenbriefje en probeert de producten lettersgewijs te ordenen. B-woorden bij elkaar, K-woorden onder elkaar. Logisch. Als je in je hoofd het alfabet langsloopt, bedenk je vanzelf wat je ook alweer nodig hebt. Tot je weer terugkomt bij de A. Van appelmoes. En de bal is rond.

Briefje #085: Verboden vrucht

BAM! Hier valt iemand heel duidelijk van zijn geloof. Altijd geloofd dat dé verboden vrucht een appel was? Nee dus. Dat is helemaal niet waar. Kijk maar naar dit briefje: het zijn sinaasappelen. En ook dat staat nu geschreven.

Briefje #084: Einkaufsliste

EINE DEUTSCHE EINKAUFSLISTE! Lang heb ik gehoopt op een Duits boodschappenbriefje. Hier word ik deels op mijn wenken bediend: dit briefje is half-Duits, ook mooi. Aparte tweetaligheid ook met eieren en spekjes, toch wel weer heel Nederlandse woorden. Maar goed, er staan ook fraaie Duitse woorden op, zoals Milch, Saft, Brot, Gurke en Sahne. Het mooiste is toch wel: Klopapier. Dat is bijna net zo mooi als Zwiebeln…

Briefje #083: Levensgenieter

Wauw, een levensgenieter pur sang. Zo zie je ze niet vaak. Ze koopt Red bull, zodat ze genoeg energie heeft om alles te kunnen doen wat ze wil doen. Durft weg te gooien, haalt kwaliteitsvlees bij de slager en heeft een magische plek waar ze € 100,- kan ophalen. Ze koopt alleen maar dingen die ze lekker vindt: naast een gewone 6 pack Heineken ook biertjes, wat lekkers voor vanavond en sigaretten. In het weekend ontbijt ze niet zoals doordeweeks met cruesli en biogarde. Nee, dan neemt ze er de tijd voor en eet casinobrood met zalm en roomkaas of eiersalade met ham of bacon. Ze snoept en smult van pizza met een toetje. Dat zeg ik: levensgenieter.

Briefje #082: Ambtenaren

Werken bij de overheid, het heeft een ongelofelijk suf imago. Want dan ben je ambtenaar. (hebt u nu ook zo'n vieze smaak in uw mond?) Deze Engelstalige boodschapper laat echter zien: niets is minder waar! Het begint in ieder geval spannend. Gepeperd (black pepper). Verrassend (salsa / something for sandwiches). Maar dan wordt het gewoon (vlees, brood, melk, yoghurt). En voordat je het weet ben je er weg, ruim je je kamer op, gooi je de prullenbak leeg, spoel je je koffiemok om. Op zoek naar weer een andere baan. Het kan vast anders, maar misschien zijn ambtenaren toch suf.

Briefje #081: Meneer Luiten

Interessante boodschap op dit briefje. Is Gerda een onderdanig type of niet? Zegt ze 'Meneer - komma - Luiten is geweest' of 'Meneer Luiten is geweest'? Onderschat nooit het nut van juist kommagebruik. De tekst is verder niet zo vaag als Brandend zand van Gronloh, maar ook Gerda presteert het om in een paar zinnen drie personages ten tonele te brengen. Ene Luiten is geweest om zijn schuld voor een valentijnstaart te betalen, de romanticus. Gerda, dienstbare boodschapper als ze is, wist niet hoeveel. Ene Jaap (welke Jaap?) weet hiervan. Gelukkig: Luiten komt nog terug. Voor de zekerheid schrijft Gerda over haar boodschap: moest ik even doorgeven. Ja, dat snapten we al, Gerda. Gr.

Briefje #080: Ongeloofwaardig

Hoe Albert Heijn kun je het krijgen? De kruidenier uit Oostzaan bepaalt dat jij al jouw boodschappen voor deze week op dit minimale briefje kwijt kunt. Dus: deze boodschapper leeft een hele week op filet american, manderijnen, basilicum (lekker, maar niet erg voedzaam), room, zalm en ham. Zwaar ongeloofwaardig natuurlijk, zowel de supermarkt als de boodschapper. Check meteen maar even de openingstijden op zondag, want je moet gegarandeerd terug. Gebeurt dit alleen in Eindhoven?!

Briefje #079: Falafel

Hartstikke Hollandse meid die ook graag multiculti wil zijn. Ze gaat aan de falafel. Had ze een keer gegeten in het hotel tijdens de zonovergoten budgetvakantie in de Turkse badplaats Alanya. Helemaal goed. Maar was dat nou met rode ui of gewone ui? En zat er nou maïs bij of niet? Ze weet het niet meer precies. En ik mis vooral één ding: shoarmabroodjes. Of Turks brood. Ach, ze doet haar best.

Briefje #078: Blauw

Is dit een boodschapper met blauw bloed? Nee, iemand van adel koopt geen WC blok. Is deze boodschapper dan blauw, blauw, blauw van de Sangria? Ook niet, want er staat geen enkele alcoholische drank op het briefje. Psychologisch gezien denken we bij blauw aan waarheid, helderheid, waardigheid, status en macht. Maar ook aan oneindigheid, de hemel, ruimte, reizen, geestelijke liefde, meditatie en eeuwigheid. Dat gaat me echter te ver bij deze analyse. Deze boodschapper is veel te veel down-to-earth. Een machtig persoon met geestelijke liefde doet niet aan tandepasta en antikal. Ik denk: een koukleum die keer op keer wordt afgewezen, altijd te veel betaalt en pleit voor meer politie op straat. Is er hierbij sprake van een blauwe maandag? Zou kunnen, want het is een kort en onbeduidend briefje.

Briefje #077: Burgerlijk (+)

Weekendboodschappen. Dat gaat in dit gezin als volgt. Zaterdag zit iedereen vroeg aan de ontbijttafel. Vader brengt zoonlief zo naar het voetbalveld, dochterlief gaat bij een vriendinnetje spelen en moeder doet de boodschappen. In de keuken maakt ze het boodschappenbriefje: schoolkoekies voor de kinderen, brood met kaas, hagelslag en pasta(choco). Zondag eten we soep met stokbrood, met het bord op schoot want dan komt Studio Sport. 'Wat willen jullie vanavond eten?', roept ze de kamer in. Lasagne dus. Goed. En voor vanavond wat chips of nootjes, bij ons familietelevisieavondje. Diagnose: burgerlijk.

"Burgerlijkheid is in feite een moeilijk te definiëren manier van leven, die veel mensen proberen te vermijden. Kleinburgerlijkheid en grootburgerlijkheid staan beide voor hetzelfde, alleen heeft de grootburger veel geld en de kleinburger weinig. Burgerlijkheid op zich is een oppervlakkige levensstijl, waarin noch hedonistisch genot, noch filosofische zelfontplooiing een echte rol spelen, maar gewoon toegegeven wordt aan de voorspelbare sleur van alledag, onverklaarde en onbegrepen sociale regels, een correct voordoen naar de buitenwereld en het vermijden van moeilijke of omstreden beslissingen." [bron: Wikipedia]

ReceptOpEenBriefje #077
Lasagne met zorg en liefde

Dit briefje lijkt op het eerste gezicht niet zo bijzonder, culinairgewijs. Maar tussen de soepballetjes en fijngesneden spinazie (dus diepvries...) gloort een hoogtepuntje: koelverse lasagnebladeren! Dat getuigt van koken met zorg en liefde. Hetzelfde geldt overigens voor het ontbreken van kant-en-klare kruidenmixen of potten ‘pastasaus’, die veelvuldig op andere boodschappenbriefjes voorkomen. En dan is er ook nog slagroom, niet echt een standaardingrediënt voor lasagne. Ja, in combinatie met gorgonzola, maar dat gaat deze lijstjesmaker misschien net te ver. Kortom, dit beetje bescheiden briefje is wel degelijk doortrokken van vleugjes van het goede leven. Vol goede moed aan de slag dus, met een eenvoudige, maar lekker romige lasagne.

250 gram verse lasagnebladeren (koelvers)
150 gram geraspte belegen kaas
350 gram mager rundergehakt
450 gram fijngesneden spinazie
125 ml slagroom
nootjes: 50 gram walnoten, in stukjes
1 ui
2 tenen knoflook, geperst
olijfolie
25 gram boter
25 gram bloem bloem
2 dl melk
peper, zout, nootmuskaat

Verwarm de oven voor op 180 graden. Snipper de ui en fruit even aan in de olijfolie. Fruit de knoflook een minuut mee. Voeg het gehakt toe en bak tot het rul is. Ontdooi intussen de spinazie, en druk al het vocht eruit. Meng door het gehakt, samen met een halve deciliter slagroom en de walnoten. Maak op smaak met peper en zout. Smelt voor de bechamelsaus de boter, roer de bloem erdoor, laat even garen terwijl je goed blijft roeren. Voeg beetje bij beetje, al roerend, de melk en de rest van de slagroom toe. Laat zachtjes aan de kook komen en een paar minuten bubbelen tot de saus bindt. Roer de helft van de kaas erdoor. Maak op smaak met zout, peper en nootmuskaat. Vet een ovenschaal in. Maak laagjes in deze volgorde: gehakt, dun laagje saus, lasagne. Houd daarbij minimaal de helft van de saus over om over de laatste laag lasagne te gieten. Bestrooi met de rest van de kaas en zet 30-40 minuten in de oven. Als de bovenkant te bruin wordt afdekken met folie.

>> Bekijk hier meer recepten van Marloes Morshuis!

Briefje #076: Doktersrecept

Wie kent ze niet: de onleesbare handschriften van dokters? Deze arts-boodschapper heeft er ook last van. Duidelijke letters die overgaan in onbegrijpelijk gekrabbel en incomplete woorden. Maar: deze dokter gaat al een tijdje mee, heeft te vaak meegemaakt dat apothekers bellen omdat ze zijn recept niet kunnen lezen. Hij doet zijn best, probeert woorden af te maken, schrijft soms in kapitalen. Maar ja, dat de pen het begeeft, dat is natuurlijk overmacht. Gelukkig gaat dit doktersrecept niet naar een apotheek...