Briefje #198: Verzekering

'Goedemiddag. Ik was toevallig in de buurt en ik vroeg me af... uhm... Verzekert u ook gezichten? Nee? O jammer. Nou ja. Ik kon het proberen. Prima. Goedemiddag. Dag.'

Grrr. Toch maar gezichtdoekjes kopen dan...

Briefje #197: Geelwangschildpad

Je komt gekke dingen tegen op boodschappenbriefjes, maar geelwangschildpad is echt voor het eerst in mijn verzameling van circa 450 briefjes. Hoe kom je er ook op? Ik doe een gok:

Vrouw maakt een briefje. De gebruikelijke boodschappen: volle melk, yoghurt, rookvlees, hagelslag. Haar man is van het type recalcitrant. Hij voegt altijd iets verrassends toe aan haar lijstje, iets waar ze in de winkel van zal opkijken. Zo probeert hij hun huwelijk spannend te houden. Dankzij die wekelijks terugkerende grap staat er nu al steevast mona bitterkoekjes op het briefje. En boerenkwark kers, minarine lekker en licht, alpro melk, edelcervelaat, coolbest pink en oranjesoep. Ja, hij is me er eentje. Maar soms lukt het hem niet. Zoals deze keer. Geelwangschildpad heeft het niet gered. Och. Je kunt niet altijd scoren....

Briefje #196: Keerzijde

Ja ja, dit is een koopjesjager. Becel, denk eraan: 2e halfgeld. Ham vd mnd: nu maar 1,49. Roerbakmix 2e gratis. Fantastisch! Deze boodschapper is goedkoop uit. Nee nee, dat dacht je maar. Want bij deze boodschappen moet je misschien ook wel woksaus kopen. En wat dacht je van biefreepjes? Z.O.Z. Chin roerbak, bami. Dan blijft er voor groente en vlees slechts geld over voor 1 persoon. Aanbiedingen scoren? Nee hoor. Trap er niet.

Briefje #195: S

De S van Simon. En van Suzanne. Hij weet het nog zo goed. De zomer van 1978, toen hij haar leerde kennen op een studentenfeest. Life will never be the same. Na een hete zomeravond met dans en drank tot diep in de nacht schreef zij haar naam op zijn hand. Suzanne. Ze schreef zo'n mooie S, met streepjes aan boven- en onderkant. Telefoonnummer erbij. Hij is het nooit vergeten en denkt nog regelmatig aan haar en die bijzondere nacht. Helaas klopte haar telefoonnummer niet. Hij heeft haar nooit meer gezien.

Briefje #194: Gesprekje

Goed, ze is jong. En oké, Sharaily was niet gepland. Dat betekent niet dat ze een slechte moeder is. Ze zorgt er altijd voor dat alles in huis is: siroop, appelsientje exotische mix, bananen, toetje, kindertandpasta en babymelk. En oké, sigaretten. Dat wil nog niet zeggen dat ze een slechte moeder is. Ze doet echt haar best. Meer kun je niet doen, zegt haar moeder altijd. Ze heeft ook echt geprobeerd haar school af te maken. Maar ja, nu gaat Sharaily voor alles. Dat ziet Hedwig toch ook wel?

Briefje #193: Groeten

Sta je dan in de supermarkt... met de groeten van Petert. Wat wilde je nou ook alweer opschrijven?

Even terug in de tijd.

Vrouw zit aan tafel en maakt een boodschappenbriefje. Opperste concentratie. Wat hebben we nodig? Azijn. Man staat op het punt om te vertrekken en trekt zijn jas aan. 'Jij gaat zo boodschappen doen?', vraagt hij de vrouw. 'Ja', zegt ze nors terug. Dat zie je toch, denkt ze er achteraan. Waar was ze ook alweer? 'Doe Petert dan de groeten!', roept de man vanuit de deuropening. De vrouw zucht en schrijft door. Jus. Zo. Dat was het wel. Nu snel naar de supermarkt.

Petert heeft de groeten wel gekregen.

Briefje #192: Houder

Home improvement heeft over het algemeen niets te maken met logica. Begin je met het restylen van de huiskamer, sta je al snel de zolder op te ruimen. Deze boodschapper begint daar al mee op zijn boodschappenbriefje. 'WC papier hebben we nodig. Nou wacht, laten we dan meteen die toiletborstel en houder vervangen. Die zijn zo smerig. En als we dan toch met houders bezig zijn, dan hangen we meteen zo'n houder voor led tv op. Die we dan ook nog wel even moeten aanschaffen.' Van wc papier naar led tv: logisch toch? Wel als het gaat om huishoudelijke investeringen.

Briefje #191: Rokershoestje

Je kent ze wel: van die doorrookte types met een roggelend rokershoestje in de rij bij de apotheek, wachtend op een of ander poeder of drankje. Veelal vrouwen met een doorleefd, gerimpeld gezicht, zware make-up en toch wallen, uitgegroeide coupe soleil en een slechte kledingsmaak. Maar ook met een aanstekelijke lach die standaard overgaat in een hoestbui waarbij je denkt dat ze erin blijven. Van die types die niet vies zijn van een spelletje ouderwets kaarten (klaverjassen om geld), kaas (komijn) en smerige vleeswaren als bloedworst, grove leverpaté en salami. En vooral heel veel schag roken. Die types. Je kent ze wel.

Briefje #190: Routinier

Deze boodschapper is zeer ervaren in het maken van lijstjes. En ook zeer ervaren in kamperen. Ze weet inmiddels dat je dat niet moet romantiseren. Negen van de tien zit je te verregenen in je tent of caravan. Dus paraplu's mee, regenjassen, laarzen, douche muts. Dan kom je er tenminste nog even uit. Verder kaarten, scrabble, leesboeken en senseo. Dan zit je binnen ook lekker. Maar voordat het zover is, moet er nog van alles gebeuren. Een open tournooi, avond 4daagse, bonte was en misschien ook nog strijken. Ja, en er moeten natuurlijk nog een paar boodschappen worden gedaan. Maar dat is peanuts vergeleken met de rest van de lijst. Een routinier, deze vrouw.

Briefje #189: BBQ

Zomer! Hoera! Ik wil barbecueën! Haal zo'n pakket van de Lidl. Alles-in-een. Goedkoop. Ideaal. Maar ho. Wacht eens even. Het is wel een Hollandse zomer. En dan regent het nogal eens. Nou ja, we halen gewoon vast zo'n pakket. Desnoods leggen we het in de diepvries en wachten tot het mooi weer is.

Helaas dacht Grillmeister Lidl precies hetzelfde...

Briefje #188: Papieren hart

Deze boodschapper heeft een groot hart. En dat laat ze geregeld spreken. Schrijft ze bier, dan denkt ze bierrrrrr en zet onbewust een accentstreepje onder de r. Bij het schrijven van het woord ijs verschijnt er spontaan een glimlach op haar gezicht. Die tekent ze dan ook. Elke dag maakt ze een goede start, dat vindt ze heel belangrijk en benadrukt dat met een streep. Ze is een open boek, je kunt aan haar meteen zien hoe ze zich voelt. Dat maakt haar kwetsbaar. Daarom heeft ze ook geen gouden, geen houten, maar een papieren hart. Verlies je die, dan heb je zo weer een nieuwe.

Briefje #187: Codewoord

Mensen die dit jaar al hebben gekampeerd, weten er alles van. Of het nu tijdens de pinksterdagen met het gezin was of op een festival als Pinkpop of Oerol met je lief. Met je rolletje toiletpapier over de camping lopen is genant, vooral voor een man. Vochtig toiletpapier gebruiken is helemaal een taboe. Veel mensen voelen die gene niet als ze een boodschappenbriefje maken, maar deze boodschapper wel. Wat doe je dan? Je bedenkt een codewoord: TP. Ook handig als je op de camping papier bent vergeten. Kun je ongegeneerd naar de tent schreeuwen: 'Schat, wil je me even wat TP brengen?'

Briefje #186: Goede ideeën

Echte aandacht. Waar vind je dat tegenwoordig nog? Bij de vrijwilligers van Sensoor, die dag en nacht klaarzitten voor een telefoongesprek van mens tot mens. Vooral tijdens kerst, want je wilt niet weten hoeveel mensen er dan kampen met eenzaamheid. Wil je dat wel weten? Persbericht! Ja ja, deze boodschapper heeft altijd goede ideeën voor de PR van Sensoor. En als je dat ook nog eens durft op te schrijven, altijd +1. Denk overigens niet dat het makkelijk is hoor, vrijwilliger zijn bij een telefonische hulpdienst. De dingen die je te horen krijgt, daar moet je bijna zelf voor in therapie. En je hebt nachten dat er geen hond belt. Zit je dan met je luisterend oor. Gelukkig zijn er altijd lekkere versnaperingen als pinda's, toffees, cake en tuc. Of natuurlijk: 4.00 uur bouillon!

Briefje #185: Anti-kater

Wat helpt het best bij een kater? Of het nu een kater van de drank is (witte wijn en daarna nog aan de grolls gegaan) of van de vakantie (bijna twee juilletweken in Frankrijk doorgebracht zonder krentebolletjes maar met alleen maar stokbrood). Juist. Een paar flesjes water, (ouderwets Hollands) brood, bananen en zachte pepermuntkussens. En dan 's avonds gewoon weer aan de reepjes, wok saus en rijst. Succes gegarandeerd. Of heeft er iemand andere ervaringen?

Briefje #184: Pink lady

Kapster Serena houdt nogal van roze. Ze houdt van roze vlinders, roze bloemen en roze letters. Had ze als kind al. Nu hebben alle kleine meisjes dat. Ze willen allemaal prinsesjes zijn, de een nog meer suikerspin-doornroosje dan de ander. Nu is dat niet bijzonder meer. Toen Serena nog klein was, was ze uitzondering. Net als nu. Want welke volwassen vrouw kleedt zich tegenwoordig nog van top tot teen roze? Inclusief roze haar, roze nagels en roze make-up? En eet roze appels? Nee hoor. Serena is de enige echte pink lady.

Briefje #183: Moestuintje

SLAKKEN! Nee toch, hè? Onze hele moestuin hebben ze verwoest. En er stond al niet veel in. Maar ja, we willen toch graag mee in de filosofie van Slow Food, nota bene met een slak als logo. Dat komt oorspronkelijk uit Italië en stelt genieten van lokale producten centraal. Puur, lekker en eerlijk. Zucht. Nou ja, we proberen het gewoon opnieuw. Maar dan spannen we er wel een zeil overheen, en we strooien slakkenkorrels. Dat hoort wel niet helemaal bij de gedachtegang van de eerlijke gastronoom, maar dat moet dan maar. En voorlopig kopen we weer groenten in de supermarkt. Verdorie.

Briefje #182: Japans

Deze babyboomer is al enkele jaren met vervroegd pensioen en heeft zichzelf helemaal hervormd door de vele (exotische) reizen die hij heeft gemaakt met zijn vriendin. Vooral Japan heeft zijn ogen geopend. Bij thuiskomst is hij onmiddellijk op zoek gegaan naar een Japanse vereniging, Japanse taalcursus en een Japans interieur. Zelfs zijn vriendin heeft hij ingeruild voor een rasechte Japanse. Hij schrijft alleen nog maar met de pennen die hij speciaal vanuit Japan heeft geïmporteerd en kookt alleen maar traditioneel Japanse gerechten. Zou hij de taugé hebben durven gebruiken?

Briefje #181: Blauw-wit-groen

Kleurrijk persoon: blue wonder, witte bonen en groene zakken. Blauw-wit-groen. Misschien kan hij zich aansluiten bij de Vlaamse supportersclub van K.SK Helst. Hun voetbalteam komt volgend seizoen namelijk opnieuw uit in de 2de Nationale en het bestuur van de club heeft besloten dat 'voor alle 17 verplaatsingen een luxeautocar wordt ingelegd'. Vertrek vanaf Café-Taverne “Oud Egypte” bij Diana & Alex. Ik zeg: doen. Maar dan wel eerst geen veet meer gebruiken en wat borsthaar kweken.

Briefje #180: Alzheimer light

Dit is een boodschappenlijst.

1x cola light
1x koffiemelk
3x roosvicee
1x dreft
1x cappo
1x wc eend
1x mocca
1x ajax
1x allesreiniger

Alzheimer is een ernstige ziekte.

Dat deze boodschapper behoefte heeft aan het woord boodschappenlijst bovenaan het briefje, laat zien dat hij lijdt aan een vorm van Alzheimer light.

Briefje #179: Opelrijder

Opelrijders luisteren het liefst naar Nederlandstalige muziek. Zo zijn ze. Na het analyseren van dit boodschappenbriefje weten we ook dat ze graag soep eten, met veel soepvlees, soepgroente en vermicelli. Ze eten sowieso veel vlees. Ook gehakt en gesneden vlees (wat dat ook moge zijn) gaan erin als koek (o nee, b'tween hazeln.). Opelrijders hebben daarnaast het imago dat ze grijs, saai en nuchter zijn. Degelijke types. Ouder dan 50, in ieder geval van geest. Altijd Opel.

Briefje #178: Bitter

Een boodschappenbriefje schrijven op een rouwenvelop, hoe sinister is dat? Deze boodschapper denkt dat het overlijden van dat oud-collegaatje haar niet zoveel doet, maar je ziet haar stemming op het briefje langzaam veranderen. We beginnen vrolijk met bier en oranjevla. Maar via kaneel komen we uit bij ananas en bitter lemon. Stiekem is de dood voor haar iedere keer weer een bittere pil. Ze zou het nooit toegeven, maar eigenlijk is ze heel verbitterd.

Briefje #177: Y

Ik heb de Y (ypsilon, i-grec of Griekse ij) altijd een mooie letter gevonden. Maar deze boodschapper maakt hem wel helemaal fraai: mooi half rondje met daaronder een strak bungelend streepje. Dat vind ik geen color catcher, maar een Y-catcher. Prachtig! Gelukkig heeft ze ook veel boodschappen met een Y nodig: curry (2x), bonen kidney, yoghurt. Happy analyst!

Briefje #176: Huisgenoten

Na verloop van tijd leer je elkaars onhebbelijkheden kennen. Het is de kunst om die te accepteren. Sprak de therapeut. Ze doen hun best. Hij wil altijd saté, satésaus en tomatenketchup. Dat weet zij inmiddels precies. Ieder boodschappenbriefje begint daarmee. En ham. Weer, denkt ze, terwijl ze verveeld de letters overtrekt. Zij wil graag andere vleeswaren dan ham. En ze moet make-upremoverdoekjes hebben. Ho ho, denkt huisgenoot nummer drie. Vergeet het brood niet! Ik wil ketjap, roept een ander. En de stille huurder wil alleen maar jam.

Benieuwd hoe lang het goed gaat...

Briefje #175: Uniform

Hij wist al op jonge leeftijd: ik wil bij de koninklijke luchtmacht. Die droom is nu werkelijkheid en de man is er nog elke dag trots op. Zwaar werk is het wel, vijf dagen in de week van huis, aangewezen op pasta en pizza, met als enig gezond tussendoortje grote peren. Wel grappig om te merken hoe zijn vrouw het jargon van de luchtmacht overneemt. Op zijn werk noemt iedereen hem alleen bij zijn voorletter, B. Dat doet zijn vrouw nu ook. Zelf is ze F. Hij heeft het met haar getroffen. Ze zorgt er altijd voor dat zijn uniform pico bello in orde is, conform de kledingvoorschriften. Witter dan wit kan niet. En op lage temperaturen, want ook de luchtmacht is verstandig met energie.

Briefje #174: Niet zo nauw

Fijn, van die mensen die het niet zo nauw nemen met de boodschappen. 'Joh, haal gewoon wat, maakt mij het uit.' Lekker relaxed, go with the flow, take it easy. Oude hippie? Hoe dan ook stukken beter dan die a-relaxte types die je alles uitentreuren willen voorschrijven. Nee, deze man is snel tevreden. Druiven, blauw of groen (kijk maar, liefje), 2 broden donkerbruin (verder maakt niet uit), paar toetjes (is mij om het even wat), 3 soorten koekjes (welke precies, dat laat ik aan jou), snoep voor in de pot (je weet wel wat ik lekker vind), iets bij de koffie (dat is jouw pakkie-an), 3 soorten beleg (je ziet maar). Heerlijk, zo'n vent.

Briefje #173: Fonetisch

Prachtig om te zien: mensen die fonetisch kunnen schrijven. Ik kan dat zelf absoluut niet, daarvoor zijn de spelregels er bij mij te hard ingeramd. Soms vind je een enkel woord op een briefje, zoals Sju derance. Maar dit exemplaar is er een om in te lijsten: faanieljevlaa, ploemkool, toetju, poes bij pets plees en iets bij bruunaa. Prachtig! We hebben hier te maken met een zeer begaafd persoon.

Briefje #172: Onder de streep

Een echte smulpaap maakt een boodschappenbriefje. Wat heb ik nodig? Eten. Nee wacht. Eten is natuurlijk: 3 kleuren papr., uien, gehakt en ger. kaas (vermoedelijk voor een pasta) en voor morgen 200 ml slagr., basmatirijst en cajun. Wijn en bier erbij. Smullen maar! Ja ja, deze boodschapper weet wat genieten is. Dikke streep eronder. En onder die streep de dingen waar ze minder blij mee is. Ze rookt. En ze vergeet ALTIJD de vuilniszakken!

Briefje #171: Oma en opa

Oma houdt van bloemen. Ze draagt de oude sieraden, familie-erfstukken die ze van haar moeder kreeg toen ze ging trouwen, nog altijd elke dag. Het grootste plezier beleeft ze tijdens een ritje in een ouderwetse stoomcarrousel. Dan sluit ze haar ogen, denkt aan vroeger, lacht en leeft helemaal op. Op woensdagmiddag past ze vaak op de kleinkinderen. Ze maakt altijd pannenkoeken voor die kleintjes. Moet je ze zien smullen! Opa vindt het ook wel leuk als ze langskomen, maar de drukte kan hij niet zo goed aan. Op een gegeven moment trekt hij zich terug met zijn vogel. Rustig beestje. Kun je mee praten, vindt hij.

Briefje #170: Uitval

Het menselijk brein is een wonder. Wereldwijd geroemde geleerden komen steeds meer te weten over de werking ervan, onder meer door vooraanstaand onderzoek met MRI en EEG. Benieuwd wat ze bij deze man zouden zien als hij een boodschappenbriefje maakt. Brood. Niks aan de hand. +~ wit. Hier gebeurt iets raars. Macroni. Een ander onbekend gebied in de hersenen licht op. In totaal drie keer, wel consequent. Spagononi. De wetenschap is radeloos. Pikat. De man wordt direct opgenomen. Diagnose: spontaan uitval in de hersenen.

Briefje #169: Dubbeltje

Zuinigheid troef. Of het voorkomt uit krenterigheid of armoede is niet duidelijk, maar in dit gezin wordt ieder dubbeltje drie keer omgedraaid voor de dagelijkse boodschappen. De vrouw des huizes is strikt in haar boodschap onder de streep: als de boodschappen minder is dan 70 euro of 80 kun jij nog 2 pakjes shag meenemen + 10 vloei. Ze lijkt misschien streng, maar stiekem geeft ze manlief nog enige zelfbeschikking. Wat gaat hij doen: stopt hij bij 70 of bij 80 euro? Het is een dubbeltje op zijn kant...