Un petit mot de Mathilde

Lezerspost

Bijgaand een volgens mij wel leuk boodschappenbriefje. Ik vond het jl. zaterdag in de Laanstraat in BAARN.

Gezocht: inzender uit USA

Lezerspost

Gezocht: de lezer die onderstaand boodschappenbriefje opstuurde vanuit de USA (fraaie postzegel!), zonder enig begeleidend schrijven. Wat zit daar voor verhaal achter?

Frappante scheurtjes

Lezerspost

Beste Tefke van Dijk,

Hierbij een boodschappenbriefje gevonden bij de Albert Heijn in Stiens (Friesland) op 16 augustus 2016.

Wat ik zo frappant aan dit briefje vind, zijn de scheurtjes. Had de opsteller misschien geen pen of potlood bij zich om de gekochte artikelen af te vinken?

Ik geniet iedere zaterdag van uw rubriek. Bedankt daarvoor!

Met vriendelijke groeten,

Bananen en alcoholvrije wijn

Lezerspost

L.S.
Dit briefje vond ik een paar weken geleden in de Albert Heijn in de Jan Evertsenstraat in Amsterdam-West. Barbecueën met bananen & alcoholvrije wijn? En waarom 2 nagelborstels kopen? Het intrigeerde mij.
Groet,

Eventuele bemerkingen

Lezerspost

Red. boodschappenbriefje.

Bijgaand briefje vond ik in een Aldiwinkel.
Ik ben benieuwd naar uw eventuele bemerkingen.

Met vriendelijke groet

Knip- en plakwerk

Lezerspost

Dit briefje vond ik in een supermarktkarretje. Drie aan elkaar geplakte, al beschreven stukjes papier.

Het papier lijkt op het examenpapier van de school (mbo) waar ik bij examens surveilleer (?).

Door het knip- en plakwerk is (zie achterzijde) er niet veel uit op te maken en het 5e woord van boven is mij ook een raadsel.

Vr. gr.

Briefje voor 100 daklozen

Iedereen een dak boven het hoofd was de mooie gedachte in de briefjesanalyse van 12 november jl. Helaas wel weinig realistisch, in ons land zijn honderden daklozen. Hoe ziet een boodschappenbriefje voor 100 daklozen er dan uit?

Gelukkig was daar de mail van Mariet Herlé, actief bij het straatpastoraat in Den Haag:

Geachte redactie,

Hier is een boodschappenbriefje zoals ik die maak als ik kook voor 100 daklozen. Elke week kookt een andere groep, vaak expats, een verse driegangenmaaltijd voor ca. 170 euro. Omdat ik slecht kan rekenen, begin ik thuis, in Excel, de lijst te maken. Boodschappen bij goedkope winkels kan ik dan alvast invullen. Op de markt schrijf ik bij weer en wind de prijzen erbij. Het toetje, een apple crumble,  kwam dit keer van Carolyn Wiersum, Engelse expat, medeauteur van ons kookboek Cooking for Crowds.

Zo ziet een boodschappenbriefje voor 100 daklozen er dus uit:

En zo ziet het boodschappen doen er vervolgens uit:

Shopping assistant Anouschka op de markt.

Anouschka en Raquel laden de auto uit.

Hartverwarmend, zo'n actie.

Meer weten? Check Cooking for Crowds.

Benieuwd naar het kookboek? Help hier met de crowdfunding.

Not-list: dwingend en praktisch

Lezerspost

"Wat een leuke en herkenbare "boodschappen" vandaag in het Volkskrantmagazine!", mailt Liesbeth Preng enthousiast. "En herkenbaar. Ik maak regelmatig ook een not-list op mijn boodschappenbriefje. Of eigenlijk, op het boodschappenbriefje dat mijn man meeneemt om de grote boodschappen te doen op zaterdag."

Door de week doet zij alle boodschappen, met de fiets; hij gaat met de auto en neemt de zware dingen mee. Meestal zijn dat standaarddingen die ze niet opschrijft op de boodschappenlijst. Hij neemt ze elke week mee, het is niet nodig ze op te schrijven.

"Soms neem ik door de week boodschappen mee die hij gewoonlijk haalt. Omdat ze eerder op waren dan verwacht. Of omdat ze in de aanbieding waren. Die dingen zet ik dan op de not-list, zodat hij ze niet meeneemt. En ik zet er ook standaarddingen op die hij elke week meeneemt en die soms even niet nodig zijn omdat er nog voorraad genoeg is (vier pakjes roomboter, vier potten mayonaise: we hebben te veel spullen voor ons huis, of we wonen te klein, hoe dan ook, onze kastruimte is beperkt. Hij kan natuurlijk ook zelf even kijken naar wat er nog is, maar iedereen doet het huishouden naar eigen inzicht. Ja, zo'n not-list, dat is dus best raar en dwingend. Maar ook praktisch. En nu blijk ik niet de enige met die afwijking!"

Off topic schrijft ze nog:

"Ik maak voor door de week mijn boodschappenlijstje in de herinneringenapp op mijn telefoon. Die briefjes blijven nooit achter op de grond of in winkelkarretjes. Gelukkig maar, want ze staan vol typefouten. Loopt het aantal gevonden briefjes nu erg terug door de digitalisering of valt het mee?

Ze is wel benieuwd of er veel digitale lijstjes zijn. (Goede vraag!) Misschien willen lezers een screenshot sturen?

Verkreukeld

Lezerspost

Hallo,
Dit briefje lag verkreukeld in een winkelwagentje bij Deen, Stan Kentonhof in Hoorn.
Is René bijzonder?

Vriendelijke groet,

Ouder handschrift

Lezerspost

Beste Tefke,

Dit briefje vond ik vandaag in een AH wagentje in w.c. Heksenwiel te Breda.
Een ouder handschrift.
Geen idee wat 33 betekent...

Hartelijke groet,

Duurzaamheid avant la lettre

Gastanalyse van Karin Somers

‘Zuinigheid met vlijt, bouwt huizen als kastelen’ moet de schrijfster van dit boodschappenlijstje gedacht hebben. Niet alleen is het gelukt om twaalf items op een kartonnetje van 6 bij 6 cm te krijgen. De verpakking van het trapapparaat (als ik de achterkant goed analyseer) kan op die manier zeker zo’n 20 keer hergebruikt worden.

Dat is nog eens duurzaamheid. Haar kleinkinderen zullen vast trots op haar zijn.

Al is het maar omdat ze er altijd voor zorgt dat er cassis èn spa lemon in huis is.

De rest van het lijstje is vrij sober. Hoewel de afgepaste lettergrootte soms voor enige twijfel zorgt. Worden er tissues gekocht? Of kan de neus ook in wc-papier gesnoten worden? En wat is er nog meer nodig voor het kleinste kamertje? Of woont de schrijfster inmiddels echt in een kasteel, dankzij haar spaarzame levenswijze?

Praktisch verlaten

Lezerspost

Beste mensen,

Dit briefje vond ik op een bijzondere plek: tijdens een wandeling door de praktisch verlaten Rhoonse grienden (mooi natuurgebied bij Rotterdam). Het zag er helemaal gaaf uit. Alsof iemand het net verloren had. Het was ook het enige "afval" wat ik op de paden vond. Zoals jullie kunnen zien is het aan twee kanten beschreven. Succes ermee!

Vriendelijke groet

Van dezelfde persoon?

Lezerspost

Hallo mensen van de redactie van het boodschappenbriefje

Ik vond deze boodschappenbriefjes, allebei bij de Jumbo te Heel.
Het eerste (begint met blauwe bessen) vorig jaar en het andere deze week. Het lijkt erop dat ze van dezelfde persoon stammen. Ik vind ze allebei de moeite waard vandaar dat ik ze u allebei toezend.

Vriendelijke groeten

Tandje minder

Lezerspost

VOLKSKRANT BOODSCHAPPENBRIEFJES

Aan mevrouw Tefke van Dijk,

Dit briefje vond ik tussen de winkelwagens op de grond buiten een winkel van AH. Mijn oog viel er op omdat het zo gedetailleerd was. Dat deed mij denken aan vroeger, dat ik krap zat en de boodschappen en menu's voor een week opschreef, zodanig dat ik de restjes van de vorige dag kon verwerken in het gerecht van de dag er na. Het hielp me ook geen overbodige zaken te kopen. Hoe zuinig kon ik toen leven en hoe makkelijk ging dat eigenlijk.
Het viel me des te meer op omdat ik de dag dat ik het briefje vond met een boodschappenwagen vol niet eens heel nodige producten aan het sjouwen was. Ik schaamde me een beetje en bedacht dat het best een tandje minder kon. Wat betekent het getal 4588 onderaan eigenlijk, zou dat zelfs het totaal van te voren uitgerekende bedrag van de boodschappen zijn? Zo ja, knap en slim hoor.

Pechbriefje

Lezerspost

Het spijt ons u te moeten melden dat uw postzending incompleet en/of beschadigd is. Deze schade is waarschijnlijk ontstaan tijdens de postverwerking.
Wij bieden onze excuses aan voor het ongemak.

PostNL

Koffie met een kokoskrans

Tijdens het opruimen vond Annemarie dit briefje en ze moest meteen denken aan Suze, haar oude buurvrouw op Terschelling. Ze vertelt:

“Inmiddels wonen wij op een ander mooi eiland maar dit briefje is onverklaarbaar meeverhuisd. Bijzonder om het nu weer tegen te komen… Suze overleed zo’n acht jaar geleden na een paar maanden verblijf in een verzorgingstehuis. Haar leven lang was ze getrouwd en samen met haar man heeft ze een fietsverhuur op Terschelling gerund. Ze kregen geen kinderen en de laatste twee jaren van haar leven was ze weduwe.

Ze zwaaide altijd zo vriendelijk van achter het raam, met uitzicht op de Brandaris. Op een dag ben ik eens naar binnen gegaan, de voordeur was niet op slot. Haar man leefde toen nog. Vervolgens ontstond er een soort vriendschap en deed ik elke week boodschappen voor ze. Nadat haar man overleed werden onze gesprekken persoonlijker. Als ik tijd had op vrijdag zegde ze tafeltje-dek-je af en haalde ik lekkerbekjes en friet bij de visboer in de straat, dat we samen opaten. Haar boodschappen veranderden ook, vooral meer koekjes en chocola.

Ik vraag me wel eens af of ze eenzaam is geweest. Soms zou ik willen dat ik meer tijd aan haar had besteed, ze kon zo blij zijn als je kwam. En we deelden een bepaald soort ietwat gemene humor. Toen ik hoorde dat ze het niet lang meer zou maken in het verzorgingstehuis aan de wal heb ik de boot gepakt, maar ze was een uur voor ik aankwam overleden.”

En dan acht jaar later een boodschappenbriefje van haar vinden. Een mooie boodschap, waardoor Suze altijd in gedachten zal blijven.

Douchecreme, föhn en sokjes

Lezerspost

Gevonden op de hoek van onze straat, zaterdag 18/6.
Douchecreme, voor vaderdag?
En een föhn?
Sokjes bij de Hema.
Verder kan ik het niet lezen, u wel?
Groeten,

Intrigerende cijfers

Lezerspost

Deze vond ik in de Jumbo Arnhem-Noord. De cijfers achter de boodschappen intrigeren me.
Groetjes,

Moeder

Lezerspost

Boodschappenbriefje
Redactie Volkskrant Magazine
Postbus 1002
1000 BA Amsterdam

Dit briefje hing sinds 2005 op mijn prikbord. Het zal uit plm. 2000 zijn, toen mijn moeder (1915) nog thuis woonde. Ze kon de Albert Heijn in de buurt niet meer bereiken en nam daarom voor de deur, met de rollator, de bus naar het eindpunt waar ook een supermarkt was. Haar ontbijt bestond uit zelfgemaakte kefir (een yoghurtplantje in melk gekweekt) met vruchtensap en granen, een halve rode grapefruit, en een half sneetje roggebrood met roomkaas. Ik herken haar andere vaste boodschapjes ook. Ik zie ook de pot met pindakaas voor me, waar ze elke dag een lepel uit nam. En de gemengde cacao met suiker in een potje. Op een bepaald moment ging het niet meer thuis, ze liet ook mensen de verkeerde dingen halen. In het verzorgingshuis, vanaf eind 2003, bloeide ze helemaal op. Niemand had in de gaten dat ze op een gegeven moment geen ontbijt meer kon maken. Met Brinta-pap was ze daarna ook tevreden. Op 2 december 2005 is moeder, net 90, overleden.

Woensdag of donderdag?

Lezerspost

Beste Tefke,

Dit briefje vond ik zaterdag op de grond in de parkeergarage in het centrum van Nieuwegein, al doet het briefje vermoeden dat het op een woensdag of donderdag is geschreven.

Met vriendelijke groet,
(fan van de Boodschappenbriefje-rubriek!)

Sigaretten zonder foto (+ 2 wijn)

Lezerspost

Dit briefje lag in de kar bij de AH in Seinhorst Hilversum.
Heb hem meegenomen omdat ik het handschrift zo mooi vond.
En bij bestudering thuis interessante boodschappen; pepermuntkussentjes, sigaretten zonder foto en wat zou 2 loyn zijn, tonijn misschien?

Groet,

Correctie ondergoed!

Lezerspost

Beste Tefke,

Al een poos geleden heb ik dit briefje gevonden.

Het heeft maandenlang in mijn tas gezeten, en eindelijk vindt het nu z’n digitale weg naar jou toe.

Wat mij opviel was dat ik bij dit handschrift en bij deze boodschappen helemaal niet het gevoel kreeg dat deze dame correctie ondergoed! nodig heeft.

Hoewel ze voor de zekerheid ook mooie slippers meeneemt, want zo’n hele avond op hakken gaat je niet in de kouwe kleren zitten - dus toch ook maar een jas mee.

Groet,