Briefje #229: Haan

Hij zou het wel willen, de baas zijn. Een hele afdeling aansturen. Het voor het zeggen hebben. Mensen die voor je werken, onderdanig zijn. Hordes secretaresses, vrouwen die voor je in de rij staan. Maar helaas, deze boodschapper heeft het niet in zich, dat ware haantjesgedrag. Je kunt een haan kopen, maar als je tegelijkertijd jogurt, shag en ham in je mandje hebt liggen, ben je toch echt niet The Man. Och, kan ie ook niets aan doen... Komt goed. Ooit.

Briefje #228: Naïef

Deze boodschapper doet echt wel haar best, maar ze heeft er gewoon geen verstand van. Zes blikjes bavaria, dat heet toch een fridge pak? Ze had net zo goed maltbier in huis kunnen halen... Maar dat doet ze dan weer niet. Nee, ze koopt een klein potje dop erwten en pikante jus. Maar haar pincode vergeet ze iedere keer weer... Naïeve, maar verder leuke vrouw.

Briefje #227: Piepers

Ik kom ze vaak tegen op boodschappenbriefjes: piepers. Zo lief als mensen dat woordje gebruiken voor het oer-Hollandse 'aardappelen'. Maar het is bij deze boodschapper dat ik het echt geloofwaardig vind. Dat heeft te maken met het handschrift, haar bolle handschrift. Alle letters zijn zo rond als piepers horen te zijn. En dat maakt deze vrouw zo ongelofelijk geloofwaardig.

Briefje #226: Beschuit

Ik vind dat altijd zo jammer: vrouwen die zich anders voordoen dan ze werkelijk zijn. Hier heb je er weer zo een. Deze vrouw krijgt mannelijk bezoek (ontmoet in Griekenland) en weet duidelijk niet hoe ze dat moet aanpakken. In ieder geval maar Bier in huis halen. En Paturain. Want zij gaat dan aan de wijn (du pain, du vin, du ...). En wat bloemen, voor de sfeer. Gelukkig is er de actie € 5,- intratuin. Misschien wil hij dan wel een beschuit met haar eten (let op het bolletje op de i). 'Zou ik dan ook even langs kruidvat moeten? Nee, laat ik maar beginnen door bij de Bruna het boekje van Libelle te halen.'

Meid, je hebt nog een hoop te leren...

Briefje #225: Chocomelmama

Sommige mensen schrijven zoals ze praten. Dat heb ik zelf ook wel een beetje, maar deze boodschapper is het ultieme voorbeeld. Ze schrijft exact wat ze denkt. In dit geval een aandoenlijk briefje aan haar zoon Sander. Chocomel doe maar een hele doos gewone 12 stuks chocomel 3x6 pakje chocomel. Dan denkt ze na. Beleefd zijn. A.U.B. Niet light. Beleefd zijn. Denk aan je cursus sociale vaardigheden. DANK U. Gr. mama.

Hoe schattig. Hoe eerlijk. Hoe prachtig.

Briefje #224: Klem

Hardcore klusser dit. Rauw en ruig, getuige de keuze voor karton als briefjespapier. Een echte aanpakker. Maakt met zijn verschijning alleen al indruk. Ik heb geen verstand van klussen. Hoe zet je een accu klem? Deze boodschapper weet het. Draad, klemmetjes, accu klem. Klaar is Kees. Zou hij ook Kees heten? Het zou zo maar kunnen...

Briefje #223: Eilandjes

Deze vrouw denkt in eilandjes. Ik hoop dat ze dat alleen in de supermarkt doet. In haar belevingswereld heb je onder meer het eiland Gamba. Maar ook het eiland Salade, wordt ze zelf erg blij van. Brood mijdt ze liever, daar zitten allemaal geldwolven omheen. Even dacht ze dat er ook een eiland was met risotto, aardappel en spekjes, maar dat bleek niet zo te zijn. Een vrouw met veel fantasie, ik mag dat wel. Maar ja, wat je echt nodig hebt zijn tortilla's en gehakt. Back to reality.

Briefje #222: Slaapdronken

Situatie: stelletje in bed, half wakker, half slapend. De vrouw doezelt en denkt na over de boodschappen die ze moeten gaan doen: bananen, tomaten, wake up. Haar man schrikt op: bloedwormen! Hè? Huh? Uhm. Nee. Hoogstens aluminiumfolie. Denk ik. Kattenvoer. En Siroop. Van die carvan cevitam. Ze draaien zich om en slapen nog even door. Het is immers zondag.

Briefje #221: Van alles wat

Groente of fruit. Vlees, vis, kip, veg. Klene drop of venco. Het is deze boodschapper om het even. Appel met peer vergelijken. Luierzakken met GFT zakken. Zolang de wc maar fris is, de tanden gepoetst en de witte was gedaan. We hebben hier te maken met een pragmatisch maar ook onverschillig persoon.

Briefje #220: Zoet en droog

Brand los. Het is de laatste avond. We beginnen met bailys, bij de koffie. Dan een sigaretje, Goldstrike. Daarna zetten we het op een zuipen. Kom op jongen, neem nog een Paul laner. Als we dan flink aangeschoten zijn, gaan we over op apfelkorn. En als we helemaal dronken zijn, trekken we een witte fles wijn open. Maar welke is ook alweer zoet en welke droog? Maakt het uit. Ik pak het ijs erbij. Kijken wat we daarmee kunnen doen...

Briefje #219: Bus

Als het aan het kind lag, kocht ie 2 dorito zwart. En cola, choc, sprite, japie (?) en rodeo. Jaja. En hij moet nog geld voor de bus ook. Ik zeg: worteltjes en komkommer kun je krijgen. En fietsen zul je! Moderne opvoeding? Het zal wel. Niks daarvan!

Briefje #218: Lever ruilen

Tja, was het maar zo makkelijk. Leverziekten? Gewoon je lever ruilen! En dan aan de aanmaak aardbei en djoez drinken. Niet te veel koffiemelk en klaar is kees. Helaas behelst een levertransplantatie heel wat meer. Best ENG eigenlijk. Kun je beter XL puur blijven. Dan zet je het oud papier nog buiten in een doos.

Briefje #217: Macro

Macro? Als in 'groot'? Green shell mussels en 3 dozen prosecco, me dunkt!

Briefje #216: File

Herman is de Hollandse komkommer meer dan zat. Hij moet hier weg! Stapt in de auto, doet raam open, wind door de haren, lucht in het hoofd. Draait de snelweg op: file. Pffff. Eenmaal in België heeft hij direct zin in trappiste kaas. Maar hij gaat net lekker, dus hij rijdt door. Frankrijk in, even een snel stokbrood onderweg. En ja hoor, periferique bij Parijs: file. Pffff. Radio aan. Een uur later rijdt hij weer. Komt eindelijk aan in Bourgondië. Lekker eten, heerlijk gegrilde zalm met roomboter, bloemenhoning en Dijon mosterd. Herman zit op een terras, kijkt uit over het landschap. Tijd voor een sigaret. Marlboro, ja. Dit is het goede leven.

Briefje #215: Kloof

Links de boodschappen, rechts de spullen van thuis. En wat je al in huis hebt, hoef je natuurlijk niet meer te kopen. Groot kruis erdoorheen dus. Tussen de winkel en thuis is een kloof, hier weergegeven met een doorgetrokken streep. Je zou denken: in de winkel ben je zakelijk, thuis ben je jezelf. En daarin verrast deze boodschapper, want de niet-boodschappen van thuis zijn heel zakelijk beschreven: 2 kl. pk. choc en 2 kl. pk. jus. Terwijl ze het in de winkel heeft over bolletjes, lekkers en (korrel)kaas. Dat zijn schattige woorden zoals je ze thuis gebruikt. Beetje verknipt gedrag dus, eerlijk gezegd.

Briefje #214: Vooruitdenker

Deze boodschapper is in gedachten altijd drie stappen verder. Bij het drinken van aanmaaklimonade, denkt ze aan de weegschaal. Dus kiest ze voor suikervrije siroop. Zo'n zakje krieltjes of schijfjes, zij ziet het eindresultaat voor zich: gebakken aardappeltjes. Ook van sigaretten geniet ze niet, ze denkt aan peuken. Ze legt de nadruk verkeerd. Want maakt het echt zoveel uit dat het een kipsnitzel is? Met gerapste kaas heeft ze ook al moeite. Mijn advies: probeer te leven in het moment. En geniet daarvan.

Briefje #213: Opruimdag

Soms heb je dat ineens: opruimwoede. Het moet schoon. Goed schoon. En wel nu. Zo'n opruimdag kun je het best meteen goed aanpakken: groothandelpas lenen bij de buurvrouw en groots schoonmaakmiddelen inslaan. Toilet fris, afwas bleek, staal spons, rol plastic. En het is weer fris.

Briefje #212: Geel spul

Deze vrouw denkt altijd aan anderen. Ze koopt kaas voor Paul, koffie voor Marian en een toetje voor Teun en Lotte. Maar als het om haar eigen eten gaat, kan het haar niet zoveel schelen. Mie, bamigroente en geel spul klinkt bepaald niet als een smakelijke maaltijd. Een blikje carbonarasaus en toostjes met iets erop ook niet. Deze vrouw moet meer voor zichzelf opkomen. Ze mag best wat meer uitgesproken zijn in wat zíj wil. Jezelf zo wegcijferen hoeft helemaal niet.

Briefje #211: Amélie

Iemand die zo'n prachtig papiertje met sierlijke roos uitkiest voor de dagelijkse boodschappen is een liefhebber van het leven. Het is iemand die - net als Amélie - het geluk vindt in kleine dingen: in rucola sla en tomaatjes, met feta en eieren. Iemand die er plezier in heeft om keer op keer flink uit te halen met het schrijven van de letter J. En bij het toetje ongetwijfeld kiest voor crème brûlée.

Briefje #210: Snertzomer

Oudemenseneten. Zonder twijfel. Bibberige kapitalen, echte puzzelblokletters. Woorden als sukade, suikerbrood, rode kool, margarine, roomboter en visstik (moeilijk Engels woord). Deze man houdt vast aan vaste eetgewoonten. Geen rare fratsen of overbodige noviteiten. Niet nodig. Maar een oude snoeperd is het ook, hoor. Al wijkt hij ook daarin niet af van het oude en vertrouwde: KitKat en gelei. Maar het meest opvallend vind ik snert. Wie eet dat nou in de zomer?! Of zou deze man voorspellende gaven hebben en nu al weten dat het een snertzomer wordt? Ik mag het niet hopen...

Briefje #209: Afrodisiaca

Als ik op een briefje een logo tegenkom dat ik niet ken, ga ik - nieuwsgierig als ik ben - altijd even googelen. Dat is in dit geval, hoe zal ik het zeggen, enigszins lullig. Tik in 'Levitra wiki' en het eerste woord wat in beeld verschijnt is 'erectiestoornis'. Oei. Dat is even schrikken op de vroege morgen. Natuurlijk, het is allemaal bespreekbaar tegenwoordig. Alle taboes de wereld uit, ik ben voor. Maar toch. Ik kan het niet helpen dat ik naar het briefje staar en aan die arme boodschapper denk. Wat zou hij allemaal al geprobeerd hebben? Zou hij al van alles geprobeerd hebben? Op dit briefje staat geen enkel afrodisiacum. Is hij daar te nuchter voor?Hij wil wel. Dat zie ik aan de boodschappen. Van de Creme Fress en de Champion soep creme dwalen mijn ogen weer af naar het logo. Levitra. WERKT KEER OP KEER. Kreun, welk flitsend reclamebureau heeft die geniale slogan nou weer bedacht...

Briefje #208: Bloemenbroekjes

Les 1: Hoe zorg je ervoor dat je er aantrekkelijk uitziet? Neem zoetjes in plaats van suiker, dat houdt je slank. Gebruik mousche in je haar, dat zorgt voor volume. Tot slot: trek spannende broekjes aan, je weet wel: die met bloemen. Je bent onweerstaanbaar.

Briefje #207: Bossenbol

Extra gastanalyse van Ruud Vos, briefje in braille.

ee(n) pakje jonge komyndekaas
een gelderse gekookte worst
een pak keukenrollen
twee kofie de
een pakje pickwik thee.
zoutjes een gocolade en een
gewone cake een zakje snoepfru(it?)
een pak kleine suiker
klontjes
bij bakker een half
lichtbruin knip
een gemengde koekjes
een bossenbol.

Pickwick en Douwe Egberts. Doorgaans hoef je jezelf er niet aan te herinneren hoe merkvast je bent, de samensteller en de supermarktganger zijn dus twee verschillende personen. Het gebrek aan alcohol spreekt boekdelen; deze samenkomst gaat overdag plaatshebben. Eén persoon wordt in het zonnetje gezet, getuige de eenzame Bossche bol onderaan de lijst. Gelderse worst en komijnekaas is een beetje bejaardenkost. ‘Haal ook maar kleffe supermarktcake, da’s lekkerder dan de gortdroge plakken van de bakker.’ En het snoepfruit moest er zo nodig bij dat het gebrek aan ruimte op het papier geen belemmering vormt. Maar wat te maken van dat halve brood? Die eenzame persoonlijke boodschap? Een knip gaat langer mee. De schrijver is niet zo’n al te grote ontbijter, waarschijnlijk woont hij (of zij) bovendien zelfstandig.

Wie van de twee is eigenlijk blind? De schrijver of de opdrachtnemer? Een ziende hoef je geen briefje in braille te geven, die kun je het gemakkelijker dicteren. Aan de andere kant, zie je de merkwaardig fonetisch gespelde ‘bossenbol’? Hoeveel literatuur in braille zou aan de Oeteldonkse oorsprong van stukken banket zijn gewijd? Bossenbol leest dan ineens heel logisch. Ach, misschien zijn ze allebei wel blind en/of slechtziend.

Briefje #206: Trakteren

Gastanalyse no. 7 van Josine Schuilenburg, de laatste voor de 200briefjes-jubileumweek.

Dit jaar zou ze het beter aanpakken. Op een apart, kleurig briefje komen alléén de verjaardagsboodschappen. De niet te missen items krijgen bovendien een ingekleurd pijltje, da´s wel zo makkelijk. Vorig jaar zat de juf met lege handen. Niet aan gedacht. En net te weinig chips. Hoe kon zij nou weten dat er 28 kinderen in die klas zitten? De juf krijgt haar eigen portie chocola. De kinderen mogen zelf hun cakeje - voor de zekerheid 30 stuks - versieren met tja, glazuur? Bolletjes? Mini-feest? ´s Avonds komt er natuurlijk visite, die mensen willen taart en stokbrood uit de oven en cola. Het diner houden we simpel, gewoon ´n salade, niet teveel drank (ook dat weet ze nog van vorig jaar). Vergeet ik nog iets? Eigenlijk zijn de bananen op, maar dat mag niet op dit briefje. Ach, helemaal bovenaan, wat kleiner geschreven, valt het vast niet op…

Briefje #205: Calvados feestmaal

Gastanalyse no. 6 van Hendrik-Jan de Wit, voor de 200briefjes-jubileumweek.

Groot raadsel, dit boodschappenbriefje: calvados met iets onleesbaars erachter. Kaart? Calvados is een sterk drankje. Wat een Calvados kaart is, weet ik niet. De salie, plak serano en een knijphoning? Ik weet al op voorhand dat als ik met dit briefje op pad zou gaan er wel wat verkeerde producten mee terug zouden komen. De dubbele koekjesbestelling zou zeker wel komen, net als de zoute koekjes. Bonne Maman zegt mij wel iets, maar ik weet niet of het een toetje is. Nooit gegeten. Een culinair wonder spreekt wel in dit boodschappenlijstje. Iemand die de keuken beheerst. De lijnen op dit briefje intrigeren mij. Ze scheiden de bestelling in partjes. Aangesneden als een varkenshaasje. De kleine zeempjes eruit en dan braden maar. Beetje limoen erbij. Een beetje boursin voor het romige sausje. Aardappels bakken tot een bruin korstje ze bedekt en aan tafel. De peterselie bovenop maakt het helemaal tot een feestmaal. Maar die calvados. Daar zit een kronkel. Het is het eerste waar de samensteller van deze lijst aan dacht. Ik kan alleen denken aan een dronken Bassie die telkens ‘Dos calvados’ bestelde op een terrasje. Het waren pannekoeken met veel sterke drank erin. Voor hem een feestmaal. Doe mij dat varkenshaasje.

Briefje #204: Puntensysteem

Gastanalyse no. 5 van Niels Groenewoud, voor de 200briefjes-jubileumweek.

Je moet ze belonen, mannen die boodschappen doen. Want ze hebben nooit zin om langs meerdere supermarkten te gaan. Of, ze kopen producten die je niet nodig hebt. De truc is; schrijf duidelijk, geef ze soms een eigen keuze, bouw een uitdaging in en geef punten! 2,5 punt als hij bij C1000 zowel brood als bakboter heeft gekocht. 1 punt als je met broodjes van de Aldi of Lidl thuiskomt en een bonuspunt als het ook écht afbakbroodjes zijn. De uitdaging is 1 punt voor konijnen, benieuwd waar hij mee thuiskomt! Er zijn totaal 48,5 punten te halen. Haalt hij dat, dan mag hij de snoepjes houden!

Briefje #203: Vier vrouwen

Gastanalyse no. 4 van Ad Dijkstra, voor de 200briefjes-jubileumweek.

Mieps had haar boodschappenbriefje af. Ze had haar pen nog niet neergelegd of die preutse mevrouw Berger had de honingthee alweer doorgestreept. 'Bijenpoep', bitste ze. Daarna krastte ze de Glassex door. Alklanet mocht wel, daar had ze geen vunzige beelden bij. Gulzige Lisa accepteerde de lijst chips, maar voegde mokkend een grote fles cola toe. En iets groot gezonds, Aquarius of zo. Ai, daar was mevrouw Helderst: alles moest schoner, dus tot aan de randen schreef ze vaatwastabletten, clean cappuccino, handdoeken, wasmiddel en WC eend voor. Als ze wisten dat Mieps hen een brief ging schrijven dat het zo niet langer kon, zouden ze ziedend zijn. Vanaf vannacht sliep Mieps niet meer zonder mes.

Briefje #202: Mallborro

Gastanalyse no. 3 van Joep Bos-Coenraad, voor de 200briefjes-jubileumweek.

De schrijvers van dit briefje kennen elkaar niet. De bovenste helft is van een ouder echtpaar, vaste klant bij de buurtsuper en de lokale gehaktdiscounter Willy Dokter. Onmiskenbaar liefhebbers van eenvoudig magnetronvlees dat zich ook zonder tanden voldoende laat kauwen. En natuurlijk een lekkere bounty voor Kevin. Die komt morgen het gras maaien.

Met een grove vouw distantieert de caissière, die het tabakrekje boven de kassa's bijvult, zich van het eerste auteur. Wat medium ligt big box precies voor verpakking is weet ik niet zeker, maar geef haar eens ongelijk dat ze mallborro schrijft. Wat een onmogelijke merknaam is Marlboro. Je hoeft geen kettingroker te zijn om een vreemd gevoel in je keel te krijgen als je Mawrlbowrooh uitspreekt. Mallborro dus. ‘Ik ben even naar achteren Ricardo! Tot zo!’

Briefje #201: 5x beter

Gastanalyse no. 2 van @Zeijkamp, voor de 200briefjes-jubileumweek.

Direct na de trainingsdag was ze onder de indruk. Geen ongezonde voeding of onveilige zaken in haar leven. Vanaf vandaag moest alles 5x beter, dacht ze bij zichzelf. Gezonde verse zelfgemaakte soep van blokken en vermecelli. Lekker met brood en slanke kaas. Liga, peperkoek en fruit mee in de tas naar het werk. Dat was pas gezond. Ze dacht aan de koffiepauzes, veel te kort, slechte koffie, dat moest anders. Gezonder, met eigen koffie en koffiemelk. Voor 'de jongens' zou ze zorgen dat het gezonder en veiliger zou gaan vanaf nu. Geen vette lunch meer in de keet of kantine, ze ging eitjes bakken voor ze. Met hoeveel waren ze ook alweer? Zou ze voldoende hebben aan een doosje van 10? Of kon ze beter een doos met ei nemen?

Briefje #200: Geheim

Gastanalyse no. 1 van Henri van Veen, voor de 200briefjes-jubileumweek.

Vroeger had je nog gewoon gewone thee. Tegenwoordig heb je thee met allerlei fruitsmaken, welke wil ze nou? Manlief moet extra lang over de boodschappen doen. Ze verbergt iets voor hem, hij weet het zeker. Sokken verkoopt de supermarkt niet eens, daarvoor moet je echt naar de Hema. Hij hoopt maar dat ze daar ook allesreiniger hebben, anders had die wel verder bovenaan op het lijstje gestaan. Wie is die Jelle trouwens? Ze eten nu vast ergens een broodje kaas. En hij krijgt vanavond Hollandse pot met vlees. En een toetje na. Alweer.

.

Briefje #199: Prioriteiten

Nijmeegse taxichauffeurs begrijpen het helemaal. Wijn, daar moet je niet op beknibbelen. Je koopt bijvoorbeeld de Dragon van AH. Kost je in de bonus al snel 5,99, maar dan heb je ook wat. En als je er toch bent, meteen gekleurde hagelslag meenemen. Want dat verkopen ze niet bij Lidl, waar je weer voor 1,99 maaltijden kunt kopen. En ook het bier en de melk is daar prima te pruimen. Goed bezig, taxicentrale. Het is allemaal een kwestie van prioriteiten.