Briefje #168: Bewonderenswaardig

Ik kan altijd veel respect opbrengen voor mensen die ondanks hun beperkingen niet de makkelijkste weg kiezen. De stotteraar die problemen heeft met de letter L, maar toch iedere zaterdag naar de bakker gaat voor een Lijnzaadbrood. Of deze boodschapper. Spellen is problematisch, dat zie je meteen. Maar daar laat hij zich niet door tegenhouden. Hij gaat toch dat rijstgerecht maken met al die ingewikkelde woorden: kipfele, paprieka en campions. Maar: drie maal is scheepsrecht en de aanhouder wint: bij tauge gaat het in één keer goed. Bewonderenswaardig.

Briefje #167: Portugees ijs

Na een Duits, Engels en Turks briefje dit keer een Portugese, helemaal ingevlogen vanuit Portugal*. Het is het briefje van iemand die heeft gegeten bij een toeristisch restaurant met de curieuze naam 'Universum van de smaak' en daarna niet alleen zin heeft in lasagne, maar vooral kampt met een onbevredigbare behoefte aan ijs. IJs, ijs, ijs. Je vraagt je af: wat is er in dat restaurant gebeurd? Hoe komt het dat deze boodschapper plots het licht heeft gezien? Want ja, geef toe: wat is er lekkerder dan ijs in Portugal?

* Voor de liefhebber: in Portugal hebben de winkelwagentjes een speciale houder voor het boodschappenbriefje (lista compras). Wat een land!

Briefje #166: Nare hoest

Ai. Deze boodschapper heeft een zware kou te pakken. De nare hoest probeert hij te verzachten met de keelsnoepjes van Flu menthol, maar hij hoest al zo lang dat zijn keel er pijn van doet. Daarom eet hij op het moment liefst vloeibaar en zacht voedsel: griesmeelpap en (zachte) bolletjes. Koolzuurhoudende dranken zijn even niet zo prettig, dus daarom gaat hij voor twee aan de Raak. Het kan nu toch niet lang voor duren voordat de klachten voorbij zijn. Dan gaat hij weer zo snel mogelijk aan zijn favoriete drankje: sinas.

Briefje #165: Inter'punctie

Hmmm. Deze persoon heeft een serieus interpunctieprobleem. Want los van het feit dat ik geen idee heb wat Tofe is, verandert hij de apostrof daar spontaan in een komma. En onjuist kommagebruik kan heel gevaarlijk zijn, getuige het verhaal van de broertjes Hans en Grietje in het spreukjesbos van Herman Finkers. Of deze boodschapper moet dat 'lekker fris en lekker anders' vinden, want bij Hein,s spread gebeurt het ook. Vervolgens gaat hij in de fout bij tand_pasta. En als het hier gaat om de variant van puur schocola, dan heeft hij echt niet goed naar de tandarts geluisterd.

Briefje #164: Smakeloos

Weinig uitgesproken type dat werkt met klaar-en-klaarprodukten. Sauszakje. Hoe nietszeggender kun je het omschrijven? Dat wil je toch niet over de spagetti gooien?! Zonde van de pastasmaak. En dan het drinken. Wicky, wat zoete meuk is, of taksi, net zulke chemische troep. Eén pot nat, zelfde laken een pak, en meer van dat soort uitdrukkingen. Smakeloos.

Briefje #163: Verjaardagsfeest

Je kent ze wel: van die gezellige verjaardagzitfeestjes. In een kringetje chit-chatgesprekjes voeren met op tafel de onvermijdelijke stukjes kaas en worst, pinda's en chips. De jarige jop gladgeschoren prominent en comfortabel zittend in het midden. Kopje koffie met koffiemelk, glaasje cola of limonade. Tegen etenstijd broodjes voor de liefhebbers en pudding of ijs met vruchtjes en slagroom toe. En dan zit het er weer op voor een jaar. Wat zal ome Henk gelukkig zijn.

Briefje #162: Even noteren

Nou nou, zelden zie je zoveel connotaties en hulptekens bij elkaar. Ik tel twaalf sterretjes, zeven cirkels, zes krullen, vier haakjes, tien uitroeptekens, een rechthoek, twee aanhalingstekens, negen punten en een pijl. Verrassend genoeg blijft het briefje overzichtelijk. Ze heeft de opdracht van keurslager Ben Dalm ('Even noteren') goed uitgevoerd. Spelling is ook geen probleem, al wil ze haar werkwoordsspelling wel verbeteren. Ze zorgt goed voor haar moeder en houdt van zalm. Gezien haar briljante noteersysteem is het wel een beetje vreemd dat ze de de ijstaarten twee keer opschrijft en alsnog vergeet.

Briefje #161: Gemeenteborrel

Een afdeling die klinkt naar borrel. Er zijn dagen dat je het niet tegenkomt. Maar laten we eerlijk zijn, wie naar de Afdeling Vastgoed, Sportservice en Accommodaties van de Gemeente Nijmegen toegaat, zal vast geen slappe kop koffie verwachten. En de betreffende ambtenaar probeert dan ook het (sport)feestje zo optimaal mogelijk te houden. Dus sla maar in dat bier, laat maar komen die kaas en die brie, en vergeet ook de mosterd niet. Cocktailvruchtjes en twee soorten worst erbij, en vol is de afdelingskoelkast. En laten we de jongens van Vastgoed ook maar een plezier doen, dus haal maar twee keer sigaretten. Voor de wethouder (eerdere interne boodschappenmemo meldt: blijft altijd plakken!) nog wat ijs, en we gaan een grandioze namiddag tegemoet. Met een ontroerende afsluiting; voor iedereen de geautomatiseerde vriendelijke groetjes.

Briefje #160: Genant

Meestal is het leuk om unieke woorden op een briefje te zien, zelfverzonnen door de boodschapper en binnenshuis heel normaal. Maar in dit geval is het toch wat genant, want: pindapoep? Ik hoop maar dat het een ander woord is voor satésaus. Dit briefje is er sowieso een voor plaatsvervangende schaamte, want je wilt helemaal niet weten dat de boodschapper panty's van V&D draagt en een broekje L van Hema. En dat ze niet weggaat bij Douglas zonder monstertje bij de mascara. Tenminste, ik hoop maar dat het een briefje van een vrouw is...

Briefje #159: Leeghoofd

Soms even je hoofd compleet leeg maken kan heel prettig zijn. Helemaal nergens aan denken. Totale leegte. Geen letter op maagdelijk wit papier. Kon het maar altijd zo zijn.

Briefje #158: Grote oren

Dit lijkt misschien een schreeuwerig persoon: groot papier, grote letters, resolute strepen. Des te kleiner is zijn hart. En verkijk je er niet op: na wat shag en de afwas is hij best voor rede vatbaar. Luistert heel goed naar je, met zijn grote oren. Als hij ze tenminste goed heeft schoongemaakt met een natte doek en oorstok.

Briefje #157: Bloempot

Waarom zouden loodgieters altijd mannen zijn? Nee hoor: bij Goossens werken twee vrouwen. Goed dat ze zijn! En ze zijn heus nog wel vrouwelijk, hoor. Ze gebruiken oogdoekjes en oil of olaz en lezen de Vrouw van Telegraaf. En ze zijn attent, zoals alleen vrouwen dat kunnen zijn. Zo kopen ze bijvoorbeeld een bloempot met bloem voor Johan als hij jarig is. De vraag is alleen: WIL Johan een bloempot met bloem? Nou ja, dat is weer eens heel ander verhaal...

Briefje #156: Dorst

Je zult maar dorst hebben. Krijg je natuurlijk ook wel bij 5 1/2 brood en 2 maaltijden. Deze boodschapper is klaar voor alle soorten dorst: is magere melk bij het eten niet voldoende, dan is er altijd nog no bubbles, rivella, sinas, cola of vruchtendrank. Bij deze boodschapper moet je uitgesproken zijn. Met 'doe maar wat fris' kom je niet weg. Wees gewaarschuwd.

Briefje #155: Urban English

Wat voor urban English is dit? Nu volg ik op het moment een cursus Engels voor gevorderden, maar daar leer je niet wat miggi is. Of wips. Whips? Nee toch. Wipes dan? Logischer, gezien de pamper. Panacook, zou dat het nieuwe Engelse woord voor pannenkoek zijn? En tilletpepper? WC-papier? Help!

Briefje #154: Whitney

Whitney Houston is natuurlijk al heel lang uit. Zelfs haar cd Greatest hits (met How will I know) stamt al uit 1999. Nee, Whitney moet echt uit de kaartenbak 'hippe muziek'. En wat kun je beter doen met zo'n kaartje dan er een boodschappenbriefje van maken? Precies! Kun je er meteen die dingen opschrijven die jou jong moeten houden: maskers voor handen, voeten en gezicht, sheer blond go blonder (spuit?) van die tv-reclame en donkerbruine waterproof maskara (let op die -k, mensen). De kids (auw) moeten zelf maar bedenken wat ze gaan doen, mama gaat ouderwets uit. Na de zalige jus met champ. stappen en dansen in de disco. En de dag erna met steriele gaasjes op haar ogen (uit dat blauwe doosje van kruidvat) tegen de wallen.

Briefje #153: Vies kind

Als je kinderen hebt, ben je eraan gewend. Dan drink je ook roosvicee, poets je kwijlende kindermonden met keukenrol, voer je geduldig danoontjes en - daar komt het - veeg je vieze babybillen af. De meeste boodschappers doen dat met billendoekjes, maar deze dame vindt het nog altijd een dermate smerige bezigheid dat ze het over kontendoekjes heeft. Wat het bepaald niet frisser maakt voor de lezer... En bedankt.

Briefje #152: Jullie de hond

Uien v.d. muggen, zelf spek voor het ontbijd, een paar pillen v.d benen, slagroom en paracetamon v.d. hond. Geen touw aan vast te knopen. Ik denk hierbij aan een briefje aan een deur in de Jordaan. In ieder geval was de hond het er niet mee eens en kwam het boodschappenbriefje er niet zonder papierscheuren van af.

Briefje #151: Ouwe zemelaar

Wie koopt er tegenwoordig nog zemelen? De nazaten van de familie Knots zeker. Wat je ermee moet… Last van verstopping, ouwe zemelaar?

Briefje #150: Tussen haakjes

Altijd het laatste woord willen hebben. Betweter. Pietje precies. Om te beginnen: netje knoflook. Wat doet dat ‘netje’ ertoe? Dan: Soepgroente vers. Snel er achteraan: 1 pers. Niet meer, want dan is het te veel, dat weet jij ook. Nog erger zijn de opmerkingen “tussen haakjes”: Frambozen aanmaak (Raak). Je kunt geen kant op. Geen Raak in de supermarkt? Pech. Dan moet je stad en land af om de juiste limonadesiroop te vinden. En 1 pak ½ volle melk moet van (Campina) zijn. Koekjes en onder de streep 1x mix groente macaroni. En dat is heel wat anders dan soepgroente, zoals je weet.

Vermoeiend.

Briefje #149: Verjaardkaart

Wat meteen opvalt aan dit briefje: deze boodschapper kort graag af. Kauwg, aardappelt, komk. Iemand die kort door de bocht is, efficiënt, zou je kunnen denken. Persoonlijk denk ik meer aan iemand die aan van alles begint, maar veel niet afmaakt. Iedere keer het eerste deel van het woord noemen en dan afhaken getuigt van weinig doorzettingsvermogen. Daarnaast legt ze de de klemtoon soms op de verkeerde dingen: slasaus. Prioriteiten stellen is een probleem. Ultieme voorbeeld: Verjaard kaart.

Briefje #148: Omega 3

'Ja meneer, u zult toch een beetje op uw eten moeten gaan letten', had de cardioloog in het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis gezegd. Brommend was de man naar huis gegaan, foldertjes in de hand, bierbuik trots naar voren. Waar denkt die man wel niet? Bemoei je met je eigen zaken. Ja, natuurlijk was hij ook geschrokken toen hij opeens hartkloppingen kreeg. Maar ja, om dan meteen over zijn eetgewoonten te beginnen. Onzin. Ik eet gewoon nog 2 stuks van die lekkere Aviko ovenschotel, kosten: 4,49. En van die overheerlijke gouden banier spekjes reepjes. En misschien... Wat staat er in dat foldertje over hart- en vaatziekten... Omega 3? Nou vooruit, laat die Campina melk dan maar zitten, we kopen wel 1 grote kuip Becel Omega 3. Dokter ook weer tevreden. Als we dat maar wel vergoed krijgen van de verzekering...

Briefje #147: Tijgertje

Zelden zie je briefjes die zo zorgvuldig worden geschreven. Briefjes kunnen heel geordend zijn, met alle producten gegroepeerd rond de looproute in de winkel enzo, maar qua luid en duidelijk handschrift kan menig briefjesschrijver wel iets leren van deze boodschapper. Dit is iemand die ervoor gaat zitten. 'Zo. En dan ga ik nu even mijn boodschappenbriefje schrijven.' Tong (bijna) uit de mond, volledig geconcentreerd letters op papier zetten. Kind, denk je misschien. Nee hoor, gepensioneerde onderbouwjuf die het mooischrijven niet kan laten. En nog altijd graag werkt met verkleinwoordjes: doperwtjes, varkenshaasje en - hoe lief - puddinkje. Alleen bij de halve tijger kan ze het niet. Dan ziet ze nog altijd de grote vriend van Winnie de Pooh voor zich...

Briefje #146: What else?

Iedereen wil zich onderscheiden, maar boodschappenbriefjes laten zien dat dit nog niet zo makkelijk is. Want iedereen eet brood en aardappelen en drinkt melk of koffie. Maar ja, je hebt koffie en je hebt Nespresso. Acteur George - What else? - Clooney weet er alles van. En daar probeert deze boodschapper zich mee te onderscheiden: de cups van Nespresso (spannende -io en -ya op de achterzijde van het briefje). Dat lukt haar niet met zoetjes, rijst en roggebrood, zelfs niet met het ludieke woord vakantiewasmiddel. Maar ook bij Nespresso is het de vraag hoe onderscheidend ze is. Want hoeveel mensen zijn er niet lid van de Nespresso Club? Goed, geen meerderheid van de bevolking. Ze behoort dus tot een elite, maar is niet uniek.

Briefje #145: Moederliefde

Een briefje aan de liefste moeder en schoonmoeder, het bestaat nog! Schoondochter besluit haar eens goed te verwennen voor Moederdag, want dat doet haar zoon nooit. Zalm, niet die in korst, maar gewone zalm, dat vind ze vast lekker. Of biefstuk. Want ze is nogal kieskeurig. Als ze er maar niet wéér over begint dat wij zoveel frisdrank drinken. We vinden dat nou eenmaal lekker: ijsthee, sinas of cola en energiedrank. Nou ja, we zullen ons inhouden. Voor deze ene keer. Het is immers maar één keer per jaar Moederdag. Gelukkig.

Relaties met (schoon)moeders blijven gecompliceerd, en voer voor psychologen.

Briefje #144: Koeiereepjes

Grote meid werkt achter de bar, maar voelt zich nog steeds een beetje kind. Eet na het werk eerst nog een pyjamapapje voordat ze naar bed gaat. Dan, zoals ze dat thuis altijd moest: worst of kaas op je brood bij het ontbijt, fruit om tien uur, cup a soup als ze honger krijgt om vier uur en tussendoor een koeiereepje.

Niet te volwassen worden, meid. Koetjesrepen zijn goed voor de ziel.

Briefje #143: Lekker

'Eet je mij op?' en 'Lekker is lekker!' zijn de weinig briljante slogans van de snackbar om de hoek. Dit briefje had zomaar van de eigenaar kunnen zijn, want: 3x saté = lekker, satesaus = lekker. Maar die frietboer zou niet snel een roze briefje pakken. En ik vraag me af: wat zijn tulpen?

Briefje #142: Weledelgeleerd

Mevrouw heeft gestudeerd, is hoger opgeleid. Niet dat ze daar verder veel aan heeft in haar leven, maar goed, het geeft toch een bepaalde status: ze is een 'weledelgeleerde vrouwe'. Dat laat ze graag zien. Bij een diner bijvoorbeeld. Ze selecteert hapjes vooraf, bij de borrel. Van die lekkere tomaatjes met mozzerella + basilicum (verse, uiteraard). Dan een salade vooraf, pasta als hoofdgerecht en een nagerecht uit het mooie Italiëboekje. Mousserende muskaatwijn, rosé - niet te droog en misschien witte wijn? Helaas is ze getrouwd met een lager opgeleide man. En die schreeuwt dan telkens tussendoor. 'Wel pasta met spinazie en roomkaas, hè?' Zucht. Keeping up appearances...

Briefje #141: Heksenwerk

Ja, luister eens even. Ik kan niet heksen! Je wilt een vervoersmiddel. Dat betekent banden met doorsnee 32 en 26, ramen met afmetingen 346 bij 2.27. En natuurlijk koelvloeistof. Tjeesis, kun je niet beter gewoon beter een bezemsteel nemen?

Briefje #140: Zin in risotto

Kent u dat gevoel? Dat je even zo klaar bent met Afrikaanse meiden analyseren dat je nog maar één ding wilt: Italiaans. Italiaanse risotto om precies te zijn. En daar heb je niet veel voor nodig: in een pan wat gesnipperde ui fruiten, risottorijst erbij, wijn toevoegen en omscheppen maar. Wel erg basic voor een risotto, maar ach, het gaat om de smaak.

Briefje #139: Muizen!

Mmmh. Biologisch, ecologisch en organisch. Allemaal leuk en aardig voor een hotel, maar er moet ook gewoon gegeten en gedronken worden. En lekker ook, dus niet alleen zachte balletjes, kaas, rozijnen en een sapje. Deze boodschapper gaat stiekem aan de chemische Fristi en gekleurde eieren.

Ieks! Muizen!

Ja hoor, heb jij dat.
Biologische muizen...

Briefje #138: Ongeëmancipeerd

Waarom zouden wijn en nootjes alleen voor vrouwen zijn? En dan ook nog rosébier kopen. Wat een ongeëmancipeerd type!