Gastanalyse van Mirjam BaartGevonden in een winkelwagentje: briefje van een speciaal notitieblokje om je boodschappen op te schrijven, zodat je het niet kunt verwarren met al die andere briefjes in je tas of zak. Geschreven door een dertig+ vrouw, zonder kinderen maar met partner. Het briefje is kort voor de activiteit (het doen van boodschappen) geschreven. Allemaal uit het hoofd, koelkast en voorraadkast hoeft ze niet na te lopen. Wat haar in de loop van de week te binnen is geschoten, roept ze nu moeiteloos op uit haar gedachten. De standaardboodschappen voor de komende week staan genoemd als groep: groentes en vlees. Daarnaast waren boter, hagel(slag) en brood alweer op dus dat moest ze zeker halen. De kroketten zijn voor het weekend, lekker makkelijk. Verder valt er iets te vieren maar het gebak staat niet in het rijtje. Zo kun je het zeker niet vergeten. Voor die twee verjaardagen per jaar geen diepvriesgebak of koeken maar gebak van de banketbakker. Het feestje gaat door ondanks die vervelende kriebelhoest, die je natuurlijk niet kunt kopen maar wel het middel dat je er van af helpt. Voor wie de nieuwe kaart is, geen idee. Voor een jarige of misschien is het helemaal geen ansichtkaart maar een beltegoedkaartje voor de mobiel. En de wattenstaafjes staan onderaan omdat ze in het schap vlakbij de kassa liggen. Meestal onderin het rek dus je schrijft ze wel op. Anders vergeet je ze alsnog.
20121112
Kriebelhoest
20121108
Huppakee
Gastanalyse van Petra BeetsHet gaat al een tijdje niet zo lekker. Anders heeft ze de boel flink onder controle maar dat lijkt niet erg te lukken de laatste tijd. Het komt steeds vaker voor dat ze haar emoties niet meer in bedwang heeft. Dit was weer zo'n dag. Even flink huilen en dan gaat het wel weer. Ze vindt weer de moed om door te gaan. Kom op, je kunt het, zegt ze als herhalende mantra tegen zichzelf. Huppakee, doorgaan maar weer. Wc-papier aanvullen, alle chocola en snoep de afvalbak ingooien en zoetjes aanschaffen. Zucht.
20121102
Bamigroeten
Gastanalyse van Rinske Kegel
Schrijven is
niet zijn beste vak. Ik hoorde laatst dat er een speciaal lettertype voor
mensen met dyslexie zou zijn ontworpen. Ik denk dat deze meneer daar ook baat
bij zou kunnen hebben. Bij het eerste woord heeft hij van de P een B gemaakt.
Ik denk dat er aardappels moet staan. Jam schrijft hij zoals je het zegt. Dat
doet mijn dochter van zeven ook. Dat ik denk dat dit een meneer is ligt ten
eerste bij het hoekige handschrift en ten tweede bij het no-nonsense gevoel dat
ik bij dit lijstje krijg. Hij heeft al een tijdje zijn toilet niet
schoongemaakt, dat BLEEK. Welke kruiden zou hij nodig hebben? Waarschijnlijk
voor de bami. Dat eet hij elke maandag, met een blikje cola. Het is aandoenlijk
dat hij op de lijntjes heeft proberen te schrijven. Ik heb trouwens nog nooit van iemand de
bamigroeten gehad.
20121030
Eén briefje, twee analyses
Eén boodschappenbriefje geanalyseerd door twee personen: wat levert dat op, wilde gastanalist Marisha Maas weten. We namen de proef op de som en analyseerden allebei dit briefje:
Lees hieronder beide analyses en ontdek de overeenkomsten en verschillen.
Verleidingstruc, door Marisha Maas
Dit briefje getuigt van een georganiseerde en gastvrije persoonlijkheid: deze vrouw (mannen schrijven noch netjes noch geordend, toch?) wil haar gast iets sjieks voorzetten. Zalm dus, en als toetje naar ik vermoed een tiramisu, of ander 'dessert van stand'. Wellicht in een poging de jongen waar ze een oogje op heeft te verleiden – per slot van rekening gaat de liefde van een man door de maag. Maar ’t is niet dat ze het breed heeft. Want de hoeveelheden benodigde ingrediënten zijn precies en strak afgepast: 50 gram chocolade, en één sinaasappel. En mochten de boodschappen onverhoopt toch nog te duur uitvallen, dan maar lange vingers in plaats van madeirakoekjes – daar kan het ook wel mee. De goedkopere producten 'rookworst en appelmoes' staan niet voor niets afgescheiden van de sjiekere 'zalm'; die zijn voor haarzelf bedoeld, niet voor haar gast. Want na deze culinaire uitspatting moet ze het wel even wat zuiniger aandoen. Kortom, deze vrouw gunt haar gast het beste – binnen haar beperkte mogelijkheden. Een vrouw met het hart op de goede plaats dus – en een goede smaak!
(Schoon)mama, door Tefke van Dijk
Oei. Mama komt langs. Dan wil je indruk maken, het maakt niet uit hoe oud je bent. Of nog erger: schoonmama komt eten! Enfin. Toptoetjes doen het altijd goed. Dus probeer je haar op te tillen met een hemelse tiramisu. Nu maar hopen dat de winkel madeirakoekjes heeft. Anders moet je het met lange vingers doen. Armoe. Echt alles moet kloppen vanavond. Met dit toetje zit je wel goed. Maar help! Wat trek je aan? Ga je in het wit of bont?
Lees hieronder beide analyses en ontdek de overeenkomsten en verschillen.
Verleidingstruc, door Marisha Maas
Dit briefje getuigt van een georganiseerde en gastvrije persoonlijkheid: deze vrouw (mannen schrijven noch netjes noch geordend, toch?) wil haar gast iets sjieks voorzetten. Zalm dus, en als toetje naar ik vermoed een tiramisu, of ander 'dessert van stand'. Wellicht in een poging de jongen waar ze een oogje op heeft te verleiden – per slot van rekening gaat de liefde van een man door de maag. Maar ’t is niet dat ze het breed heeft. Want de hoeveelheden benodigde ingrediënten zijn precies en strak afgepast: 50 gram chocolade, en één sinaasappel. En mochten de boodschappen onverhoopt toch nog te duur uitvallen, dan maar lange vingers in plaats van madeirakoekjes – daar kan het ook wel mee. De goedkopere producten 'rookworst en appelmoes' staan niet voor niets afgescheiden van de sjiekere 'zalm'; die zijn voor haarzelf bedoeld, niet voor haar gast. Want na deze culinaire uitspatting moet ze het wel even wat zuiniger aandoen. Kortom, deze vrouw gunt haar gast het beste – binnen haar beperkte mogelijkheden. Een vrouw met het hart op de goede plaats dus – en een goede smaak!
(Schoon)mama, door Tefke van Dijk
Oei. Mama komt langs. Dan wil je indruk maken, het maakt niet uit hoe oud je bent. Of nog erger: schoonmama komt eten! Enfin. Toptoetjes doen het altijd goed. Dus probeer je haar op te tillen met een hemelse tiramisu. Nu maar hopen dat de winkel madeirakoekjes heeft. Anders moet je het met lange vingers doen. Armoe. Echt alles moet kloppen vanavond. Met dit toetje zit je wel goed. Maar help! Wat trek je aan? Ga je in het wit of bont?
20120727
PLUS: Vakantievoorpret
Extra analyseVakantievoorpret? Ja, bij het boeken in januari. Toen leek het allemaal nog zo leuk. Is het bijna zover, dan is het uit met de pret. De nog-te-doen-lijst (getypt in Comic Sans om de lol erin te houden) lijkt oneindig. Maar je schrijft dan ook alles op, van koelbox ontdooien (wat?) tot gordijnen naar beneden. Gelukkig komt de poets tijdens de vakantie om het huis schoon te maken. Nou ja, gelukkig. Dat betekent ook dat je alles aan kant moet hebben voordat je gaat. En als dat nu je enige deadline was. Nee, op je werk wil je baas ook nog dat je even dat rapport afrondt. Op de school van je kinderen vragen de juffen vriendelijk doch dringend of je even dertig cupcakes wilt maken voor de laatste schooldag. En op de bank vraagt je man of je even... NU EVEN NIET, JA?! Leuk joh, vakantievoorpret. Fijne vakantie!
20120622
Moeder
Gastanalyse van Johan RoosEen traditioneel gezin. Zo een waarbij moeder (laten we haar voor het gemak Ingrid noemen) nog zelf de boodschappen doet. Als dit briefje meer was geweest dan een rollator voor haar geheugen, was ze vast een stuk specifieker geweest dan toetje en eten 2 dgn. Een Post-it note uit de prinsessenkamer van haar dochter. Toch voeren de mannen hier de boventoon: veel vetzuren en proteïnen. En koffie, natuurlijk. Want thee – daar krijg je alleen maar slap geouwehoer van. Ingrids bijdrage blijft beperkt tot een kleine persoonlijke noot: luchtje v.wasser. Het is prima, al die vettigheid, maar het huis moet er niet naar blijven ruiken. Het zou de titel van een bestseller kunnen zijn: Mannen zijn van vet, vrouwen zijn van zeep. (Ze had bijna frituurlotion opgeschreven.) Aanstaand weekeinde logeren de kinderen bij haar ouders. Dan maakt ze een ontbijtje met broodjes uit de oven en, naast een stevige kop koffie, ook een glaasje sap. En een bakje brinta. Want dat doet Henk nog steeds aan zijn moeder denken.
20120519
20120418
Moederdagactie: boek met persoonlijke analyse!
Zondag 13 mei is het weer moederdag. Ook in 2012 zijn het nog altijd de moeders die thuis meestal verantwoordelijk zijn voor de boodschappen. Zij maken vaak ook de boodschappenbriefjes. Benieuwd geweest wat deze briefjes zeggen over je moeder? Geef haar dit jaar het boek Psychologie van het boodschappenbriefje cadeau en je ontvangt een tegoedbon voor gratis pseudo-psychoanalyse van de hand van briefjesanalist Tefke van Dijk.
Bestellen kan hier >>
PS: Plaats je bestelling op tijd, dan heb je het boek voor 13 mei in huis!
Bestellen kan hier >>
PS: Plaats je bestelling op tijd, dan heb je het boek voor 13 mei in huis!
20120220
Chinees feest
Gastanalyse van Anne van KesselDeze man geeft niet zomaar een feest. Het wordt een Chinees feest, alleen voor Chineesjes. En dan mogen ze allemaal mee-eten, 24 maart vanaf 6 uur. Maar dan eten ze geen Chinees, dat krijgen ze vast al genoeg. Het wordt ratatouille met lekker veel kruiden. Dan zijn er alleen geen kruiden meer over voor de kipfilet, dus die koopt hij gekruid. Twee keer, want misschien nemen ze allemaal wel iemand mee. En doe voor de zekerheid ook maar kabeljauw, voor als er iemand geen vlees eet. Vanillevla of yoghurt met slagroom en banaan toe. En melk bij het eten; doe maar 2 grote pakken. Doe nog maar een pak trouwens, voor als iemand melk in zijn koffie wil. En voor degenen die blijven slapen is er de volgende dag sap, brood en roggenbrood. En speltbrood voor degenen met een tarweallergie. Met een flinke bonk jonge kaas.
20120118
PLUS: Lunchtijd
Extra analyseDeze boodschapper is toe aan haar middageten, maar ze twijfelt nog: ga ik aan een uitgebreide lunch of neem ik een droog toastje? Na de decembermaand is het weer helemaal mis. Natuurlijk was het genieten met de kerst. Heerlijke diners, lekkere drankjes, hapjes. In goed gezelschap smaakt alles ook veel lekkerder. Maar ja, op 1 januari op de weegschaal gaan staan was niet zo verstandig. Die drie kilo moeten er weer af, minstens! Zucht. Wikken en wegen: lunch, toast, lunch, toast... Grrrr. Een droog toastje dan maar. Als ik mijn ogen sluit, kan ik net doen alsof het een smakelijke lunch is. Net alsof het weer kerst is... Mmmmm.
Eet smakelijk!
Abonneren op:
Posts (Atom)