Na verloop van tijd leer je elkaars onhebbelijkheden kennen. Het is de kunst om die te accepteren. Sprak de therapeut. Ze doen hun best. Hij wil altijd saté, satésaus en tomatenketchup. Dat weet zij inmiddels precies. Ieder boodschappenbriefje begint daarmee. En ham. Weer, denkt ze, terwijl ze verveeld de letters overtrekt. Zij wil graag andere vleeswaren dan ham. En ze moet make-upremoverdoekjes hebben. Ho ho, denkt huisgenoot nummer drie. Vergeet het brood niet! Ik wil ketjap, roept een ander. En de stille huurder wil alleen maar jam.
Benieuwd hoe lang het goed gaat...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten