Mieke Elgersma (46) uit Leeuwarden is een vaste inzender van boodschappenbriefjes. Eerder verschenen er al twee verhalen op deze site (zie hier en hier). Mieke verzamelt de lijstjes sinds een aantal jaar en bewaart de meeste in een plakboek. Tijdens de laatste opruimbui besloot ze de boeken te doneren aan de Volkskrant-rubriek Boodschappenbriefjes. Tijd voor een kort interview met een boodschappenbriefjesverzamelaar.
Wat een hoop briefjes in de boeken. Werk je soms in een supermarkt?
Nee, ik werk in een bioscoop. Daar vind je wel rommel maar geen briefjes. Ik vind de briefjes tijdens het boodschappen doen. In Leeuwarden heb je verschillende supermarkten. Een Albert Heijn, Lidl, Aldi, Jumbo en Poiesz. Ik kom zelf meestal bij de laatste twee. Poiesz is een traditionele Friese supermarkt en vooral ingesteld op gezinnen. Bij ‘mijn’ Jumbo is het vaak smoordruk, buiten de buurtbewoners komen er ook veel studenten, scholieren, zwervers en verslaafden.
Hoe kwam je erbij om de briefjes mee te nemen en te bewaren?
Op zaterdag kocht ik soms de Volkskrant en zag dan de rubriek in het magazine. Mijn moeder had een briefje gevonden en gaf dat aan me. Vanaf dat moment zag ik ze zelf ook en besloot ze te gaan verzamelen. Ook collega’s gaven ze vervolgens aan mij. Mijn eigen lijstjes gooi ik altijd weg, dus die vindt niemand. Hahaha. Ik denk dat ik er in een jaar of drie een kleine honderd heb verzameld.
Wat vind je zo leuk aan de briefjes?
Vaak vind ik de spelling heel vermakelijk. Je kunt ook vaak zien dat iemand de indeling van de supermarkt volgt. Of mensen schrijven er persoonlijke boodschappen op, als opdracht voor een ander. Ook waar het op gemaakt is, vind ik leuk. Dat kan variëren van een stukje agenda en envelop met adres tot een hip kladblokje of een memoblaadje met André van Duin erop.
Ik vind de boodschappenbriefjes ook leuk omdat ik ongeveer eens per maand vanwege een flyeractie voor de lokale voedselbank in supermarkten kom. We staan dan bij de poortjes en de winkelmandjes van de supermarkt met, jawel, een boodschappenlijstje. Mensen weten dan wat ze zouden kunnen meenemen. Na de kassa volgt een kraam waar ze de boodschappen kunnen inleveren. De standaardlijstjes vissen we uit de karren en mandjes voor hergebruik en daar liggen ook reguliere boodschappenlijstjes van mensen. Die bewaar ik dan weer voor mezelf.
Heb je het idee dat het iets zegt over de makers van het briefje?
Je kent de mensen niet, maar leert ze toch een beetje kennen door de briefjes. Ik probeer vaak in te schatten of het om een ouder of jonger iemand gaat. Soms herken je het handschrift van een eerder briefje, die herkenning is leuk. Favoriet zijn toch wel de briefjes met een hilarische spelling, waarschijnlijk van mensen die Nederlands niet als eerste taal hadden, of met lage opleiding? Zelf schrijf ik ook typische dingen op, zoals apoesap. Mijn neefje, inmiddels is hij dertig, zei dat vroeger altijd omdat appelsap te moeilijk was. Dat heb ik overgenomen.
Hoe zien jouw eigen briefjes eruit?
Mijn briefjes zijn heel verschillend. Meestal hangt er een lijstje op de koelkast waar ik geregeld dingen op schrijf. Of ik maak een kladbriefje als ik achter de computer zit. Meestal maak ik per winkel een briefje. Dingen voor de Action schrijf ik meestal niet op. Daar haal je toch altijd meer dan je van tevoren had bedacht. Heb je vuilniszakken nodig, dan kom je terug met pennen en tien andere dingen. Soms staan er vreemde boodschappen op omdat Lidl speciale aanbiedingsweken heeft met spullen uit allerlei landen. Zo heb ik Chinees en Grieks bier al eens geprobeerd. Nu zijn het de Slavische weken met Roemeens bier. Dat wil ik wel eens proberen.
Waarom heb je je verzameling briefjes weggeven?
Ik had een opruimbui en was begonnen met alle boeken opruimen. Het staat er maar, wat moet je ermee? Ik wilde het niet wegdoen, daarom heb ik het opgestuurd. Je kunt alles wel bewaren. Ik heb nu alleen kleine verzamelingen, zoals actiefiguurtjes uit de SF tv-serie Doctor Who. Vroeger had ik een hele vitrinekast vol vakantiesouveniers, vooral van andere mensen. Ik gooi spullen zelden weg, maar geef het aan een goed doel, kringloopwinkel of weggeefboekenkast.
Blijf je ze wel verzamelen?
Jawel, in een envelopje. Ik ga ze niet meer inplakken. Of het moet een hele mooie zijn.