Briefje #255: Kleinkinderen

De kleinkinderen komen op bezoek. Dat gebeurt niet zo vaak, dus oma heeft overal rode vlekken van de stress. Opa zit aan de keukentafel om de boodschappen op te schrijven. 'Ouwe, wat zullen we eens voor ze maken? Aardappels? Dan heb ik een schiller nodig. O nee wacht, die heb ik nog.' Opa draait zijn ogen naar het plafond en zucht. 'Kunnen ze al goed kauwen? Laat ik de piepers voor de zekerheid maar pureren. Dan moet ik zo'n puree maker hebben.' Voor de boswandeling wat flesjes water en bananen. Als toetje krijgen ze kleine magnums en bij het eten cola.' Ze gaat van de hak op de tak. Opa is er aan gewend, hij kent zijn vrouw langer dan vandaag. Bovendien kent zij de looproute in de winkel. Hij doet nu de boodschappen zodat zij het huis op orde kan maken. 'Nemen wij lekker Bulgaarse yoghurt, dat vind jij ook zo lekker. 1 paprika. Een lege doos voor het oud papier. Of komen ze pas over twee weken? Ik word ook zo vergeetachtig. Goed, wij drinken Hero rode vruchten. Moeten die kleintjes eigenlijk melk bij het ontbijt? Doe maar een halve volle melk en magere yoghurt. Poeh poeh, zoveel. Ik heb er keelpijn van gekregen.' De man loopt braaf naar de supermarkt. Hebben ze net de hele indeling veranderd! Pas een uur later loopt hij weer naar buiten, verfrommelt het briefje en gooit het op straat. Gefrustreerd en baldadig, dat is hij eigenlijk nooit. Leuk, de kleinkinderen komen.