Duo-analyse van één briefje

Natascha Stenvert vond bovenstaand briefje en schreef een leuke gastanalyse, maar was ook heel benieuwd wat ik ervan zou maken. Hierbij: een duo-analyse.

Gastanalyse Natascha Stenvert:

Volgens mij krijgt ze bezoek. ‘Ze’ inderdaad, want het is een nogal traditioneel boerendorp waar de vrouwen boodschappen doen. De gezelligheid begint met ‘Apero sachen’ (dingen voor de borrel) en wijn. Daarna gaan ze eten; na een dagje langlaufen lust iedereen wel pasta (Deigwaren) met kruiden, sla (met olie en azijn) en worteltjes. Ze doet er ook geraspte kaas over (rieb chäs) alhoewel ze eerst van plan was kaas bij de borrel te serveren. Het toetje gaat ze in de winkel uitzoeken. Misschien hangt de luxe van het toetje af van de kosten van de andere boodschappen. Vermoedelijk blijven de gasten logeren, want voor het ontbijt moet er ook van alles aangevuld worden: brood, jam, honing, koffie, thee (wat deed die h daar eigenlijk?). Zou de rijstepap en de gries met kaneel en suiker ook voor het ontbijt zijn? Dat mag wel, want na een avondje doorzakken met (een ongedefinieerde hoeveelheid) prosecco lust je wel een stevig ontbijt. Er komen ook kinderen, want Rimuss is kinderchampagne. Naast de muesli voor het ontbijt zijn er ook Jamadu-cornflakes (Jamadu is een kindermerk van de lokale supermarkt). Die kinderen krijgen trouwens na het langlaufen gewoon een beker Ovomaltine, want er is melk genoeg. Ze zit op de avond te anticiperen, en dat gaat in het lokale dialect. Zou ze haar ouders op bezoek krijgen voor oud en nieuw? Die ouders door wie ze in datzelfde dialect is opgevoed? Horen die kinderen bij haar eigen gezin? Misschien wel, want ze denkt wel aan een groene toekomst; het vlees moet uit de regio komen. Ik denk wel dat het gezellig wordt, en dat ze wint met Scrabble, want zowel een ü als een ä in worteltjes geeft vast driedubbele woordwaarde.

Analyse Tefke van Dijk:

Deze vrouw is niet dom. Ze heeft een goed stel hersens en had een intelligente baan kunnen hebben, maar na een mislukte studie Wiskunde kwam ze HEM tegen tijdens een vakantiebaantje. Het was liefde op het eerste gezicht. Ze wist direct dat ze deze man zou volgen naar zijn geboortedorp, zou integreren in de lokale gemeenschap en hem minstens vier kinderen zou schenken. Daar zou zij voor gaan zorgen, ze zou de perfecte huisvrouw spelen en een goede gastvrouw zijn voor vrienden en familie. Zo geschiedde. Triest? Welnee, ze had het niet anders gewild. Natuurlijk heeft ze -ook na al die jaren - nog wel eens moeite met het plaatselijke accent of de vreemde lokale gewoonten, maar ze is er op haar plek. Ze lijkt zich moeiteloos te bewegen tussen de hardcore dorpelingen, kent alle plattelandse gebruiken en gebruikt veel lokale producten. Ze redt zich prima, ze leeft voor haar kinderen en houdt van haar man. Hier wordt ze zeker weten oud. Prost!