Bijzonder briefje

Briefjesverhaal

Tenzij ik een persoonlijke analyse maak, weet ik niet wie de maker is van een boodschappenbriefje. Dat vind ik jammer, want het zou vaak zo leuk zijn om te weten wie er bij een briefje hoort. Ik zie zoveel boodschappenbriefjes voorbijkomen, en zelden leer ik de afzender kennen. Tot ik laatst een mailtje kreeg van Jessie Baron, die via-via een briefje op de Facebookpagina herkende. Het was van haar vriendin Zsuzsána, die inmiddels is overleden aan kanker.

Ik schrok. Vond ze het vervelend dat ik dit lijstje heb gepost met de zin ‘Als dat zou kunnen…’?



Absoluut niet, laat Jessie weten. Ze heeft het briefje bewust op Twitter (en dus op internet) geplaatst en is blij dat Zsuzsána's humor en kracht zo blijven voortleven. Op aanraden van Jessie google ik op het pseudoniem van haar vriendin, Suzanna van de Hunnen. Zsuzsána heeft al een hoop sporen nagelaten, zo blijkt. Het feit dat ik Zsuzsána na haar dood met terugwerkende kracht wil leren kennen, vind Jessie bijzonder. Ze vertelt me graag meer over haar vriendin en hun vriendschap:

“Zsuzsána is circa tien jaar geleden naast ons komen wonen en we hadden al snel een goede klik. Als pedagoge genoot ze ook erg van onze kinderen en andersom leerden wij veel van haar. Na twee jaar werd ze ziek en zou maximaal nog twee jaar te leven hebben. Ze is toen met haar komende ziekbed in gedachte iets verderop kleiner gaan wonen en weer iets later verhuisde ze nog iets verder, toen ze langer bleef leven dan haar huisje. Maar nog altijd binnen vijf minuten afstand.

In die periode schreef Zsuzsána haar boek Stervensdruk en ik was een van haar proeflezers. In de laatste vier, vijf jaar zijn we close vriendinnen geworden. Ik vind het heel bijzonder dat ze me juist in die moeilijke en kwetsbare periode zo dichtbij wilde hebben.

In de laatste week heb ik wel eens tegen haar gezegd dat ik haar twintig jaar eerder had willen ontmoeten. We voelden elkaar heel erg aan qua humor en normen en waarden. Sommige mensen denken dat ik knettersveel voor Zsuzsána deed, zoals boodschappen en alles, maar ze was heel zelfstandig en gaf alleen iets uit handen als het echt niet anders kon.

Uiteindelijk stond ik altijd voor haar klaar, zoals zij er vaak voor mij was. In de afgelopen jaren heb ik geregeld een beroep gedaan op haar wijsheid en inzichten. Zsuzsána kon me met een verrassende blik op gedachtekronkels wijzen. Nu ze er niet meer is, praat ik nog vaak in gedachten met haar en probeer bij vraagstukken haar zienswijze voor de geest te halen.”

Ik ben er even helemaal stil van. Boodschappenbriefjes hebben meestal geen diepere betekenis dan de dagelijkse ‘brood, melk en groente’. Dat ik (met terugwerkende kracht) deze mensen mag leren kennen door de vondst van een briefje, geeft ook mijn leven meer betekenis.

Wie is Lemstra (m/v)?

Briefjesverhaal

In de zomer van 2010 vond ik een boodschappenbriefje in een winkelwagentje van de Coop in het Drentse Hollandscheveld. Een stukje envelop met daarop enkele boodschappen en een naam: Lemstra. Voor het eerst dacht ik aan de persoon achter het briefje, de schrijver. Wie is die Lemstra? Waarom wil hij deze dingen hebben? Gaat hij vanavond ook barbecueën? Ik schreef mijn allereerste analyse over dit briefje.

Latere zoektochten naar Lemstra (via krant, radio, sociale media en telefoon) leverden niets op. Ik wil nog steeds graag weten wie de schrijver is van dit mij o zo dierbare briefje. Herken je het handschrift? Ken je iemand met de naam Lemstra die het geweest kan zijn? Laat het me weten: boodschappenbriefjes@gmail.com. De gouden tip én de enige echte Lemstra krijgen een exemplaar van het boek Psychologie van het boodschappenbriefje.

Alvast bedankt,
Tefke van Dijk
Briefjesanalist

Valentijnsdag

Gastanalyse van Annelies Goorts

Vanavond is de avond en ik ga m’n beste beentje voorzetten. Olijven, toastjes en wijn. Of zou hij daar niet van houden? Voor de zekerheid een fles Spa Rood. Dan gaan we lekker op de bank zitten en dan zul je zien; het ontstaat vanzelf. En brood, sinaasappelen en bananen. Voor de volgende ochtend natuurlijk, als onze blikken elkaar net niet kruisen en we met een voorzichtige glimlach denken aan de nacht. Ja, zo moet het zijn. Dit is alles wat ik nodig heb, voor deze avond. Dan is er liefde.

Grietje

Gastanalyse van Hannah Verstoep

"We zijn door 't brood heen Grietje, 't komt allemaal door die crisis. Die broden worden alsmaar kleiner maar de prijs: ho maar. Ik maak een notitie, dan kom jij er wel uit met de bakker hè?"

Mijn vrouw is goed ter been, die kan ik met een gerust hart op een boodschap uit sturen. Zij weet precies welk vlees ik hebben moet. De afwas is haar terrein, maar ze laat 't me toch opschrijven.

Begrijp jij trouwens waarom ze zo'n kleefrand op die briefjes doen? Het schrijft zo naar, zie je. Ik zal Grietje eens een hartig woordje laten wisselen met de winkeljuffrouw.

Als mijn vrouw thuiskomt met de boodschappen eten we een bakje vla met fruit. Daarna gaan we gezellig aan de bierworstjes. Ik draai dan een lekker sjekkie, maar daar moest ik binnenkort maar eens een punt achter zetten. Weet je wat, bij dezen!

Pincode

Gastanalyse van Jacinta Kogelman

Balen, ik ben mijn pincode kwijt. Zul je net zien, zit ik midden in de zooi van de verhuizing naar mijn tweekamerappartement, het leven is al zo duur, hoe moet ik nu mijn betalingen doen? Gelukkig kreeg ik van mijn moeder wat geld toegestopt. Maar eens een gokje wagen en kijken wat dat kraslot dit keer oplevert. Ik zie er niet uit nu, helemaal onder het stof en in de kreukels. Daarom heb ik dringend een strijkijzer nodig. Was best tof dat ie wou helpen met de verbouwing van de douche, maar mijn nieuwe vriendje bleek toch minder handig dan ik dacht dat ie was... nu moet ik ook nog achter een nieuwe bril aan. Ik denk dat we ons maar gaan bezatten vanavond.

Liflafjes

Gastanalyse van Elly Geven

Wat heerlijk dat ze er allemaal waren met Kerst. Ze is niet zo'n kok, dus goed idee van de kinderen om allemaal iets mee te brengen voor het kerstdiner. Zo eerst maar eens een rondje door het huis maken: wasgoed verzamelen, vingertjes van de tafel en de deuren poetsen en het speelgoed weer naar zolder. Voor vanavond hoeft ze niet veel in huis te halen: er staan nog wat lekkere dingen in de koelkast. Misschien nog wat toastjes met zalm erbij? En morgen maar weer eens een gewone ovenschotel na al die liflafjes. Ook even kijken of er nog kerstbrood is bij de supermarkt. Misschien wel in de aanbieding nu.

Kriebelhoest

Gastanalyse van Mirjam Baart

Gevonden in een winkelwagentje: briefje van een speciaal notitieblokje om je boodschappen op te schrijven, zodat je het niet kunt verwarren met al die andere briefjes in je tas of zak. Geschreven door een dertig+ vrouw, zonder kinderen maar met partner. Het briefje is kort voor de activiteit (het doen van boodschappen) geschreven. Allemaal uit het hoofd, koelkast en voorraadkast hoeft ze niet na te lopen. Wat haar in de loop van de week te binnen is geschoten, roept ze nu moeiteloos op uit haar gedachten. De standaardboodschappen voor de komende week staan genoemd als groep: groentes en vlees. Daarnaast waren boter, hagel(slag) en brood alweer op dus dat moest ze zeker halen. De kroketten zijn voor het weekend, lekker makkelijk. Verder valt er iets te vieren maar het gebak staat niet in het rijtje. Zo kun je het zeker niet vergeten. Voor die twee verjaardagen per jaar geen diepvriesgebak of koeken maar gebak van de banketbakker. Het feestje gaat door ondanks die vervelende kriebelhoest, die je natuurlijk niet kunt kopen maar wel het middel dat je er van af helpt. Voor wie de nieuwe kaart is, geen idee. Voor een jarige of misschien is het helemaal geen ansichtkaart maar een beltegoedkaartje voor de mobiel. En de wattenstaafjes staan onderaan omdat ze in het schap vlakbij de kassa liggen. Meestal onderin het rek dus je schrijft ze wel op. Anders vergeet je ze alsnog.