20150616

Reis van een briefje

Briefjesverhaal
Oei. Spannend. En leuk! Helaas krijg ik maar zelden bericht van mensen die zich herkennen in een briefje dat in Volkskrant magazine staat, dus ik was zeer benieuwd. Herkent de briefjesmaker zich in mijn analyse? Of klopt er helemaal niets van? En wat vindt hij of zij ervan dat ik het briefje heb gebruikt voor het magazine?

Niet lang na de tweet kreeg ik op Facebook een vriendschapsverzoek van een klasgenote uit de brugklas. Ook al zo leuk! Maar niet geheel toevallig, zo bleek al snel. Ze had namelijk van haar zus gehoord dat haar briefje in het magazine had gestaan.

Ik viel bijna van mijn stoel.

Hoe groot kan toeval zijn?

Ik had niet kunnen achterhalen waar het briefje was gevonden, aangezien er geen begeleidend schrijven bij het ingezonden boodschappenbriefje zat. Maar blijkbaar had dit briefje de reis gemaakt van een Nijmeegse supermarkt naar de Volkskrant-redactie in Amsterdam om met de lezerspost weer bij mij te belanden. Ik selecteerde het bewuste briefje (want mooi), stuurde het naar de eindredacteur van Volkskrant magazine voor de fotografie en kreeg het daarna retour voor mijn persoonlijke briefjesverzameling.

En nu gaf ik het in een Nijmeegs koffietentje aan mijn jeugdvriendin Jara, die ik zeker twintig jaar niet had gesproken of gezien.



Ze vond het wel vreemd om haar handschrift ergens te zien opduiken. "Ik verkeerde in de overtuiging dat ik mijn briefjes altijd netjes bij het oud papier gooide", vertelt ze lachend.

Nu werden we herenigd door dat briefje, en het was meteen goed. Alsof we elkaar nooit uit het oog waren verloren.

 

PS: Met dank aan de inzender van het briefje, wie dat ook moge zijn!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten