Verhaal van collega-verzamelaar

Briefjesverhaal

Keurige brief, net handschrift en een stapel boodschappenbriefjes gebundeld met een paperclip.

Dan weet je meteen: daar zit een verhaal achter. Gelukkig staat er ook een mailadres bij. Wat volgt is een prettige mailwisseling en beetje bij beetje leer ik de collega-briefjesverzamelaar kennen. Wat vindt ze leuk aan boodschappenbriefjes? Waar vindt ze de briefjes? Waarom besloot ze die mee te nemen en te bewaren? Maakt ze zelf ook boodschappenbriefjes? Wat valt haar op aan boodschappenbriefjes van anderen en blijft ze briefjes verzamelen?

Lees het verhaal van Volkskrant-lezeres Lia van Ipenburg-Couprie:

Verbindingen en verhoudingen

“Door de rubriek in Volkskrant magazine hebben boodschappenbriefjes mijn aandacht. Ik vind in de eerste plaats het handschrift interessant. Ik kijk naar verbindingen, verhoudingen, vormen en grootte. Bij groot geschreven briefjes bedenk ik dat de schrijver misschien een leesbril nodig heeft. Of misschien schrijft hij/zij niet vanuit de vingers maar vanuit de pols en onderarm. Zijn er verbindingen? Zo ja, zijn die verbindingen tijdens het schrijven gemaakt of zijn zij gelast? Hoe verhouden de hoofdletters zich ten opzichte van de kleine letters? En zijn de letters even groot? Zijn de stokken van b, k, l hoger dan die van d en t? En hoe zijn de vormen van de letters? Komen ze overeen met de vormen zoals je die als kind op school leerde? Soms probeer ik ook te bekijken of het briefje door een linkshandige of een rechtshandige is geschreven.”

Grote en kleine motoriek

“Ik heb een achtergrond in het onderwijs. Ik ben in 1967 begonnen als juf in het regulier onderwijs. Later maakt ik de overstap naar een school voor kinderen met leer- en opvoedingsproblemen. Op deze laatste school stond motorische ontwikkeling bovenaan. In de praktijk waren we (de leerkrachten en de leerlingen) ieder dagdeel bezig met gerichte oefeningen voor de grote en kleine motoriek. Ondertussen volgde ik opleidingen voor remedial teacher en andere specialisaties. Daar kreeg ik de theoretische kennis van alle schoolvakken en dus ook van schrijven. Van lieverlee groeide mijn kennis van het proces en het product van het schrijven. Schrijvende handen en het geschrevene wekken hierdoor meteen mijn belangstelling en het Groot Nederlands Dictee is voor mij dus ook een aandachtstrekker. Ik heb geen betaalde baan meer, maar onderwijs blijft me activeren.”

Student of feestje?

“Ook de inhoud van de briefjes wekt mijn nieuwsgierigheid. Hoeveel verse spullen staan er? Wanneer er vooral chips, cola en bier op staan, zou dit een briefje van een student kunnen zijn. Of geeft iemand een feestje? Welke maaltijd kan e boodschapper van de ingrediënten maken? En de fouten in de spelling vallen ook meteen op en zijn het overdenken waard.”

Verkreukeld, nat en gescheurd

“Ik vind de briefjes in en om het flatgebouw, in het park, op weg naar de winkels, in het winkelwagentje. Soms zijn ze droog en recht. Maar meestal zijn ze verkreukeld, nat en enigszins gescheurd. De inkt van een pen is dan doorgelopen en het geheel is vlekkerig geworden. Toen ik de rubriek zag besloot ik om ze te sparen en op te sturen. Ik dacht: 'Dan heeft Tefke veel vergelijkingsmateriaal.'. Ik had ze kunnen scannen maat koos voor opsturen om de belevenis van het papier door te geven.”

Weg vinden in kookboek en supermarkt

“Zelf maak ik altijd boodschappenbriefjes. Ik doe nog maar drie jaar boodschappen. Mijn man deed dat altijd. Nu is hij overleden en doe ik de inkoop. Omdat ik ook nooit gekookt had, moest ik mijn weg in het kookboek en de supermarkt vinden. Een briefje is dan handig. Ik schrijf ze met potlood en probeer de lijst zo te maken dat de route in de supermarkt ermee correspondeert. Ik maak ook to-do-lijstjes. Vooral tijdens drukke weken komen die goed van pas. Wanneer mijn man naar de dokter ging, maakte hij ook altijd een lijstje. Daarop stonden gesprekspunten en vragen. Hij maakte het op de computer en printte het tweemaal: een exemplaar voor de arts en een exemplaar voor hemzelf.”

Soort van jammer

“Het valt me op dat alle briefjes zo verschillend zijn. Ook de kwaliteit van het papier wisselt sterk. Nu ik eenmaal mijn ogen en aandacht op de briefjes heb gericht, blijf ik de boodschappenbriefjes oppakken en neem ik ze mee naar huis. Toch valt me op dat er de laatste weken minder briefjes liggen. Heeft dat met de economische ontwikkeling te maken? Is het niet meer zo belangrijk om met het huishoudgeld uit te komen? Mag het een onsje meer zijn? Ik zie ook regelmatig klanten die de boodschappen op hun telefoon hebben staan. Tja, dat is een soort van jammer.”

[met dank aan Lia van Ipenburg-Couprie] 

Een leuke Pasen?

Gastanalyse van Felicie van den Hoek

Pasen staat voor de deur en dit boodschappenbriefje geeft een inkijkje in meer dan alleen de boodschappen. Het lijkt me dat we hier te maken hebben met een zuinige, praktische dame. Alles op één memo'tje gekrabbeld.Het recept van Onno Kleyn is uit de Volkskeuken. Zoete aardappelen, rode kool en walnotenmayonaise. Vast en zeker voor de vegetarische schoondochter. En, nou ja, vooruit, de andere gasten moeten het ook maar lekker vinden. Pesto, knoflook en doperwten… een >'tje verklapt dat zij iets met elkaar gaan doen, maar wat? Eieren spelen ook een belangrijke rol want een uitroepteken. O ja, die zijn in ieder geval nodig bij het recept met de rode kool. Een kat of meerdere.. Altijd gezellig en ook daar wordt aan gedacht.

De achterkant van het briefje is het to-do-lijstje. Vriendinnen bellen, mailen, een verjaardagskaart sturen. De sociale agenda moet ook voor Pasen zijn afgewerkt. Dan nog naar de kapper en toch ook nog even naar Franse les. Zit het er dan nog in om een taart, Creme der Aa te maken? Daar heeft ze altijd zo'n succes mee en dan is ze gelijk klaar voor een groot gezelschap. En een advocaatje voor tante Rieks hoort er natuurlijk ook bij. Als ze tijd heeft nog even de tuin gezellig maken, bloemen kopen voor de bakken. Kortom, het moet een leuke Pasen worden!

 

Hebberd Tinus

Lezerspost

Gevonden bij Dirk.
Vond het wel intrigerend met die Flesjes, Stokjes en Rondjes. Weet gij wat dat zijn, en wat een hebberd is die Tinus dat ie zowel Stokjes als Rondjes moet.
Verder pleit ik ervoor dat de spelling van yoghurt bij het volgende Volkskrantdictee goed wordt gerekend.

de groeten,

Please, call a taxi

Gastanalyse van Johan Koning

Het kan altijd korter. Met mijn eigen beroerde handschrift is het maar goed dat mijn vrouw de boodschappenbriefjes verzorgt. Ikzelf haal de buit meestal binnen, en soms is het even gokken wat vrouwlief bedoelt. Met name als ze haar eigen afkortingen gebruikt.

Inmiddels weet ik wat bh-worst is, maar ik keek de eerste keer toch wat vreemd op. De schrijver van dit boodschappenbriefje – dat ik vond toen ik weer eens de weekboodschappen ophaalde – kort ook graag af. Maar dan wel op zo'n manier dat het voor iedereen duidelijk is. Boterhamw, dat kan alleen maar 'onze' bh-wost zijn, immers? Suikerkl, k melk en inlegkr spreken ook voor zich. Deze schrijver wil duidelijk zijn, maar ook niet te veel inkt verspillen.

Naast de drie soorten r's die ik op dit lijstje tegenkom – niet echt een standvastig handschrift bij deze schrijver –, valt ook meteen op dat het laatste woord in hoofdletters staat. En dan ook nog eens de verkeerde letters, want het drankje schrijf je anders. Of zou hij dan wel zij met een taxi naar de supermarkt gaan en zichzelf eraan willen herinneren dat de terugreis nog wel geboekt moet worden?

Jong geleerd, oud gedaan

Briefjesverhaal

Boodschappenbriefjes leren schrijven op school? Jazeker! En wel in de klas van juf Soile Daniel. Ze werkt nu drie jaar op montessorischool de Amstel (sinds de start) en liet via Facebook weten dat het schrijven van een boodschappenbriefje voor de kinderen in haar klas ‘gewoon een werkje’ is. Een kort interview met deze inventieve leerkracht.

Hoe ben je op het idee gekomen om de kinderen boodschappenbriefjes te laten maken?
‘Kinderen in groep 1-2 leren van en in de wereld om hen heen en het maken van een boodschappenbriefje sluit aan bij hun belevingswereld. Alle kinderen gaan weleens naar de supermarkt, alhoewel er tegenwoordig ook steeds meer boodschappen aan huis worden geleverd, en hoe onthoud je dan wat je wilt kopen? Ik heb in de klas verschillende voorwerpen waar de kinderen woorden bij leggen of schrijven en op een gegeven moment bracht een ouder een zak boodschappen-mini’s. We zijn toen woorden gaan leggen bij de diverse boodschappen en de stap naar zelf boodschappenbriefjes bedenken was vervolgens snel gezet.’

Wat voor boodschappenbriefjes bedenken de kinderen?
‘Soms maken ze een fantasiebriefje voor zichzelf, maar soms denken ze diep na wat ze thuis nodig hebben en maken een briefje om boodschappen mee te gaan doen.’

Wat leren ze ervan?
‘Ze leren schrijven, spellen, klank-tekenkoppeling, maar ook trainen ze hun geheugen en ze leren keuzes maken. Ik bedenk elke keer nieuwe dingen, zoals boodschappen doen bij verschillende winkels of elkaars briefje kritisch bekijken. Zo leren ze wat je waar kunt kopen en of je met een lijstje precies kunt kopen wat de ander bedoeld heeft. Leren wegen kan ik ook koppelen aan de briefjes door ze bijvoorbeeld in gewicht te laten aangeven hoeveel ze nodig hebben.’

Vinden de leerlingen het leuk om te doen?
‘De kinderen zijn dolenthousiast, maar dat komt ook doordat ze alles wat nieuw is leuk vinden. Ik vind het zelf leuk om van ouders te horen dat de kinderen ook thuis briefjes aan het schrijven zijn.’

Maak je zelf ook boodschappenbriefjes?
‘Jazeker, ik gooi ze alleen altijd meteen weer weg.’

Helaas. Geen analyse dus van het briefje van juf Soile. Maar wat een prachtig project!

Klompen halen vóór de koffie

Gastanalyse van Noortje Buddingh

Ik vermoed dat iemand alvast klompen is gaan kopen en dat manlief nu zelf koffie moet zetten. Maar in het centrum van Amersfoort koop je niet zo maar klompen. Ook de bakker (van der Meer) waar ze het brood bestelt zit vlakbij het centrum. Geen boerin dus. Nee, het zijn ook geen boerenklompen, maar ze gaat voor de plastic tuinklompen uit het actiefoldertje van de Aldi. Beter om die al even vóór de koffie halen anders zijn ze zo weg. Tijdens de koffie hebben ze samen het het boodschappenlijstje aan de achterkant van het briefje opgesteld. Zuinig, twee keer hetzelfde papiertje gebruikt en heel goedkope kaas gehaald. Bij de servicebalie van de Plus heeft ze sigaretten gekocht, een zegelboekje ingeleverd en 30 euro gepind bij de kassa. Maar een verklaring voor het opschrijven van  het aantal grammen en centen voor de Goudse kaas heb ik niet!

PLUS: Water bij de wijn

Extra analyse

Een goede verstandhouding betekent soms water bij de wijn doen. Elkaar de ruimte geven en om elkaar heen durven werken. Ook gaat het om het maken van bewuste keuzes. Biologische producten, mineraalwater. En natuurlijk goed eten. Want de liefde van de man gaat door de maag. Die van de vrouw ook trouwens. Wil je samen oud worden dan betekent dat naast de broodnodige melk en aardappels ook gezond groenvoer eten als peultjes, rucola, komkommer en worteltjes. Een beetje luxe mag ook best, dus in plaats van gewone witte champignons (wat kan ze goed spellen, hè!) kiest deze vrouw voor kastanjechampignons. Stukje snobisme? Nee hoor, ze houdt ook van fingerfood en kan kluiven als een baas. Je zou eens moeten zien hoe ze een kip aan stukken scheurt! Dit is een pittige tante met een klein hartje. Ik mag dat wel.