"Wat een leuke en herkenbare "boodschappen"
vandaag in het Volkskrantmagazine!", mailt Liesbeth Preng enthousiast. "En herkenbaar. Ik maak regelmatig ook een not-list op mijn boodschappenbriefje. Of eigenlijk, op het boodschappenbriefje dat mijn man meeneemt om de grote boodschappen te doen op zaterdag."
Door de week doet zij alle boodschappen, met de fiets; hij gaat met de auto en neemt de zware dingen mee. Meestal zijn dat standaarddingen die ze niet opschrijft op de boodschappenlijst. Hij neemt ze elke week mee, het is niet nodig ze op te schrijven.
"Soms neem ik door de week boodschappen mee die hij gewoonlijk haalt. Omdat ze eerder op waren dan verwacht. Of omdat ze in de aanbieding waren. Die dingen zet ik dan op de not-list, zodat hij ze niet meeneemt. En ik zet er ook standaarddingen op die hij elke week meeneemt en die soms even niet nodig zijn omdat er nog voorraad genoeg is (vier pakjes roomboter, vier potten mayonaise: we hebben te veel spullen voor ons huis, of we wonen te klein, hoe dan ook, onze kastruimte is beperkt. Hij kan natuurlijk ook zelf even kijken naar wat er nog is, maar iedereen doet het huishouden naar eigen inzicht. Ja, zo'n not-list, dat is dus best raar en dwingend. Maar ook praktisch. En nu blijk ik niet de enige met die afwijking!"
Off topic schrijft ze nog:
"Ik maak voor door de week mijn boodschappenlijstje in de herinneringenapp op mijn telefoon. Die briefjes blijven nooit achter op de grond of in winkelkarretjes. Gelukkig maar, want ze staan vol typefouten. Loopt het aantal gevonden briefjes nu erg terug door de digitalisering of valt het mee?
Ze is wel benieuwd of er veel digitale lijstjes zijn. (Goede vraag!) Misschien willen lezers een screenshot sturen?
