Briefje #132: Geen roosvicee!

Interessant. In dit gezin schrijft iedereen mee aan het boodschappenbriefje. Leuk bedacht, democratisch en alles, maar in de praktijk werkt het net zo slecht als communisme. Gevolg: dubbelingen (maar wel heel veel wc-papier in huis) en Strijd. Zoon voelt zich groot en belangrijk, maar wordt absoluut niet serieus genomen. 'Luister ouders, Ik wil Chips en Dubbele Frisss. Denk eraan: gééén Roosvicee!' (en dan voor alle duidelijkheid een heel boos gezicht tekenen). Zijn moeder trekt zich er weinig van aan. Het lijkt alsof ze aan de Rose gaat, maar dan toch de vice variant. Voorspelling: huis te klein en later peperdure psychische consulten. Jammer.